کتاب فهرست مهمانان نشر نون

لوسی فولی و هالی جکسون نویسنده هایی هستند که شاید این روزا تو ادبیات جنایی معمایی اسمشون پرآوازه شده و خب قطعا مقایسه آثارشون با اگاتا کریستی اصلا درست نیست. راجع به جکسون در مشخصات کتابهای خودش نوشتم اما این کتاب: به نظرم با توجه به تحصیلات نویسنده اصلا بعید نبود که کتاب اینطور ادبیات خوبی داشته باشه و‌ترجمه هم واقعا خوب بود کتاب نسبتا روانی هست و اون فضا خوب تصویر سازی شده اما موضوع راجع به جشن عروسی جولز(جولیا) و ویل هست که در یک جزیره متروکه گرفته میشه ساقدوشهای داماد دوستان هم مدرسه ایش هستند و چارلی نردیکترین دوست به داماده چون رازی سر به مهر بینشون هست از دوران مدرسه تنها ساقدوش عروس خواهر ناتنی اش که با افسردگی درگیره. جولز بعنوان عروس برعکس ظاهر قوی و قدرتمندش مشکلات درونی با خودش داره و مادر مغرورش و پدرش کت سالهاست جدا شدن و در این نراسم حاضرن البتا پدر با جدیدترین همسرش، نزدیکترین دوست به عروس چارلیه که با همسرش در این جشن خاضره و خب زندگی اونها هم تحت تاثیر ماجراهای این عروسی قرار میگیره در شب عروسی برق ها میره و خدمتکار مبهوت و جیغ زنان وارد میشه و از اینجا انگار این موضوع پاز میشه میره سراغ شخصیت ها و ارتباطشون باعروس و داماد و رازهاشون ‼️‼️از اینجا به بعد خطر اسپویل هست مثلا هانا همسر چارلی( دوست صمیمی عروسه از دوران نوجوانی) ، ولی هانا در خلال این اتفاقات متوجه میشه همچین هم رابطه دوستی نبوده و در دوران افسردگی پس از زایمان هانا چارلی و جولز باهم رابطه داشتن و قضیه تازه ست یا خواهر عروس میخواد به عروس بگه ویل همونیه که تو دانشگاه اون بلا رو به سرش اورده یا هانا میفهمه ویل همونه که باعث مرگ خواهرش شده و در نهایت چارلی که داره بابت نگه داشتن راز ویل که در دوران مدرسه باعث مرگ هم دوره ایشون شدن ، اذیت میشه و ایفا مسئول مراسم که تمام این برنامه ها رو ریخته تا انتقام برادرش که همون دانش اموزه رو بگیره . داستان یه جورایی بود که میگفتی مگه میشه اینا بدون هیچ برنامه ای اینطوری به هم مربوط باشن به همین خاطر میگم ادبیاتش و فضاسازیش خوب بود ولی کلیت داستان و طرحش به ژانر جنایی واقعی نمیخورد.

خطر لو رفتن داستان: من اولش بنظرم همه چیز خیلی غیر منطقی و تصادفی به هم مرتبط شده بود ولی بعد که بیشتر فکر کردم دیدم ارتباط داستان تصادفی نبوده. ایفا خودش از قبل دنبال ویل گشته بود، جانو از قدیم با ویل در ارتباط بود و اولیویا هم که عامل آشنایی ویل با خواهرش بود. در اصل فقط ارتباط هانا با ویل تصادفی به حساب میاد. هرچند داستان خیلی قوی نبود ولی بد نبود، فقط یه قسمت به نظرم سوتی داشت که عجیبه از زیر دست نویسنده در رفته. اولیویا به هانا گفت اولین بار ویل (استیون) رو خونه خواهرش برد و گفت خونه خودشه. در حالی که بعد هم از زبون اولیویا هم از زبون ویل اینطور بیان شد که وقتی ویل بعد از نامزدیش با جولز فهمیده اولیویا خواهر جولزه تعجب کرده، در صورتی که قاعدتا ویل در حد فاصل آشناییش با جولز و نامزد شدنشون با هم خونه جولز رفته بود و‌ باید می‌فهمید اینجا خونه همون دختری هست که قبلا باهاش آشنا بوده.

Farzannn 7643

۱۴۰۳-۰۷-۱۷

3

من کتابو دوست داشتم.😍 یه سری چیزها منطقی نبود ولی شاید خیلی هم دور از ذهن نباشه🙂‍↕️ تا اواخرش که متهم مشخص می‌شه شاید حوصله سر بر باشه اما وقتی کم کم متهم رو می‌شناسیم؛ می‌بینیم گفتن تمام تعاریف و اتفاق‌های قبلی لازم بوده🫴🏻 اتفاقات خیلی خوب به هم ربط پیدا کردن و اینکه کتاب از دید چند راوی تعریف شده بود آخرشو خیلی جذاب‌تر کرد. در کل کتاب خوبی در سبک خودش بود🫴🏻 نه خیلی خفن و قوی بود نه ضعیف. ارزش خوندن و وقت گذاشتن داره و فکر کنم خواننده رو راضی کنه. فقط آخرش سرنوشت یکی از شخصیت‌ها یه جورایی باز موند و مشخص نشد که یکم اذیتم کرد اما خب شاید نویسنده با توجه به گذشته‌ی اون شخصیت خودش این پایانو رقم‌ زده🙂‍↕️ امیدوارم اگه خوندین؛ دوسش داشته باشید.

همه میگن ترجمه فوق العاده بود ولی به نظرم متوسط بود. اوایلش به نسبت ضعیف بود چون مثلا اسم مکان‌هایی بیان شده که نه تنها توی پاورقی کتاب انگلیسیش وجود نداره بلکه به نظرم باید یه توضیحی هم اضافه میکرد مترجم چون در صورت نداشتن اطلاعات در مورد اون مکان دریافت مقصود نویسنده سخت میشه. spoiler alert: من از این مدل نوشتار که هر فصل رو یک شخصیت داستان تعریف میکنه خوشم میاد. پس این نکته‌ی کتاب برام جالب بود. ولی متاسفانه داستان تا بخش زیادیش خیلی قابل حدس بود از همون اول و یه جاهایی رو هم دیگه با خودت میگفتی نه این دیگه درست نیست که در کمال ناباوری حدست درست بود :))) به نظرم یه کم بهتر پرداخته میشد شاید بهتر بود.

اولا ترجمش عالیه دوما گیرایی و توصیفات داستان عالیه سوما تا اخر داستان اصلا نمیتونی حدس بزنی کی قاتله کی مقتول چهارما درسته همه به هم وصل شدن ولی خیلی قشنگ رخ داده نه مدل هندی وار پنجما وقتی کتابو دست میگرفتم از دنیا خارج و وارد جزیزه میشدم گیرایی کتاب عالی بود شب اخر هم تا سحر خوابم نبرد تا تمومش کنم، من به غایت از خوندنش لذت بردم، سلیقه ها متفاوته ولی میتونید نمونه را بخونید اگر کشش داشت ادامه بدین و در نهایت اینکه پیام اخلاقیم داشت!

خب درواقع کتاب نوشتارش طوریه که از جمله اول تو رو جذب میکنه به خوندن و باعث میشه که هی مشتاق باشی بری صفحه بعدی! اما خب مسئله اینجاست که متن کتاب در عین گیرا بودن گاهی اوقات حوصله سر بر میشه یعنی میخواد با یسری اطلاعات پوچ ذهنتو خسته کنه و نمیزاره که به اون هیجانه دست پیدا کنی اما پایانش غیر قابل تصوره هیچ کس نمیتونه تصور کن اون فرد قاتل باشه که خب این برای کتاب یه پلان مثبته اما کاش دلیل منطقی تری برای قتل وجود داشت کتاب از اول یه طور مرموزی شروع میشه و همینطور ادامه پیدا میکنه اما در آخر متوجه میشی کلا سر کار بودی و این یکم مسخره اس!

من تعریف این رمان رو خیلی شنیده بودم و الان که خوندمش میخوام نظرمو بگم بنظرم ساختمان اصلی و پایه های داستان خیلی ضعیف و سطحی بودن در کل توی رمان های جنایی بعضی اوقات ارتباط غیرمستقیم داشتن شخصیت ها میتونه خیلی برای خواننده جذاب باشه. اما این رمان شورش و درآورده بود و هیچکس نبود که به آدم بده ی داستان ربطی نداشته باشه یا چیزی ازش ندونه از مسئول تدارکات بگیر تا یه پارتنر رقص ساده! برام جذابیت نداشت راستش و اصلا راضیم نکرد

خيلي كش دار بود و بيخودي همه چي بهم ربط داشت واقعا انگار تو يه روستا اتفاق افتاده بود كه همه گذشته آدماي داستان به صورت اتفاقي به يه نفر توي اين دنياي بزرگي ربط پيدا ميكرد( فيلم هندي بود بيشتر)

جالب و جذاب. روایت داستان بسیار خوب و مانند یک فیلم سینمایی بود‌ در کنار روایت خوب داستان، حس یک قربانی تعرض جنسی به خوبی روایت شده است‌. شخصیت پردازی هم به قدری با ظرافت همراه است که دقیقا حس تماشای یک سریال خوب را منتقل میکند. فقط برخی فلش بک ها و توصیفات به نظر اضافی بودند. ولی پایان داستان به هیچ وجه قابل تشخیص نبود‌. من آنقدر مشتاق طرز روایت کتاب شدم که ۷۶۰ صفحه در فیدیبوک را در ۲ روز مطالعه کردم. ممنون

لعنتی! من تازه از نمایشگاه نسخه‌ی چاپیش رو خریدم و دیشب هم تمومش کردم. به نظر من یه چیزی تو مایه‌های «مهمان ناخوانده» بود. با اینکه امتیاز زیادی از گودریدز گرفته بود ولی من نهایتا ۳.۴ میتونم بهش بدم. داستان خوب و مهیج و روان جلو میره. هر فصل از زبان یک مهمان اما برای من از همون اوایل داستان قابل حدس بود.