کتاب فراری نشر خوب

حاوی اسپویل اویل خسته کننده اس، شخصیت های زیادی وارد داستان میشن که شما کنجکاو میشید اسنا چه ربطی به هم دارن، کم کم گره ها باز میشه اما هارلن کوبن دوست داره یه غافل گیری برا صفحه ی آخرش بذاره، من آخر کتاب و دوست نداشتم، اینگرید باید با کاری که انجام داده بود روبه رو میشد، باید واقعیت رو میفهمید تلخه که همچین موضوعی رو بفهمی اما هم حق داشت بدونه چه غلطی کرده هم حق داشت بدونه اون چیزی که سال ها ازش محروم شده بود کیه ، کجا بوده ، طور زندگی کردهباید به این نکته میرسید که تو حق گرفتن زندگی کسی رو نداری ، تو که قاضی نیستی اگه همه بخوایم راه بیافتیم دنبال اجرای عدالت اونم این چنین وحشیانه پایان خوبی نداره، از پایان راضی نبودم

واقعا قشنگ بود. هرچی جلو تر میرفت چیزهای بیشتری مشخص میشدن و البته پیچیدگی داستان مشخص میشد و مجبور میشدی به خوندن ادامه بدی و تا خود صفحه ی اخر متعجب نگهت می‌داره. دوستش داشتم چون حس واقعی بودن میداد. اینکه عدالت وجود نداره. حتی خود حقیقت هم، حقیقت نبود. و اینکه ادم برای خانواده اش، برای ادم هایی که دوستشون داره کارایی می‌کنه. و حرف هایی هست که نمیزنیم برای اینکه اون پوسته ی بی نقصی که داریم رو حفظ کنیم. برای اینکه از همدیگه محافظت کنیم. لذت بردم.

داستان پرکششیه .‌ قصه‌ی مردی که دخترش دچار اعتیاد شده و بعد چند وقت هم ناپدید می‌شه و سایمون شخصیت اصلی در پی پیدا کردن دخترش وارد ماجراهای عجیبی می‌شه که یک سرش به یک فرقه عجیب و باقی اش مربوط به گذشته است .

نویسنده تلاش کرده داستان و به روش مبتکرانه ای روایت کنه . خط داستان تا سه چهارم اخر هم هنوز گره های زیادی داره . در چند صفحه ی آخر جواب سوالات داده میشه ولی قصه از نفس افتاده و دیگه جذابیت نداره .

خوب بود، یکم خسته‌کننده ولی...

عاای