کتاب صوتی پایان شاد اثر آندری گلاسیموف

صبح زود بود که مُردَم، بین ساعت ۴:۰۰ و ۵:۰۰ ، اول دست‌ها و پاهایم سر شدند، انگار که جوراب و دستکش خیس پوشیده باشی؛ بعد سرما بالاتر و بالاتر رفت و به قلبم رسید، قلبم ایستاد و من انگار در قعر چاه عمیقی فرو رفتم. البته راستش را بخواهید هیچ وقت تهِ یک چاه دراز نکشیده‌ام، ولی خوب قبلا هیچ وقت هم نمرده بودم!