کتاب بی اهمیت ها و با اهمیت ها نشر کارگاه اتفاق

ادبیات برای من در حکم حرفه نیست... حقیقت آن که من برای ادبیات-به صورت یک اسم خاص- سر سوزنی ارزش قائل نیستم؛ تنها چیزی که مرا به خودش می کشاند جستار (و گاه یافتن) خودم در دست و پنجه ای است که با کلمات نرم می کنم و گاه به صورت چیزی به نام کتاب پدیدار می شود... من سرگرمِ نوشتن کتاب‌هایم بوده‌ام، که با همان سِیرِ تکاملیِ ادبیات ظاهر شده‌اند؛ یعنی که ابتدا از شعر شروع کرده‌ام و سپس به نثر روایی پرداختم... و سرانجام در این عرصه شخصی‌ترین شیوه‌ی ممکن را تدبیر و ابداع کردم که آن ــ بنا به عقایدی که بدان‌ها ارج می‌نهم و از خودِ من مایه گرفته‌اند ــ از طریقِ طنز به جست‌و‌جوی عشق رفتن است...