کتاب «امتحان نهایی» نوشته خولیو کورتاسار (۱۹۸۴- ۱۹۱۴) نویسنده آرژانتینی است. آثار او بر یک نسل از نویسندگان آمریکای لاتین تاثیر بسیاری داشت.
گفتههای نویسندگان مشهور درباره این کتاب در نوع خواندنی است.
«هر کس کارهای کورتاسار را نخواند بدبخت است. نخواندن قصههای او بیماری نامرئی خطرناکی است که به موقع خود میتواند عواقب وحشتناکی به بار آورد. مثلاینکه کسی هیچوقت هلو را نچشیده باشد. چنین کسی کمکم غمگین و غمگینتر، و بهطور چشمگیری رنگپریده میشود، و شاید بهتدریج موهایش بریزد.»
پابلو نرودا
«کورتاسار از چیزی فراتر از فکر نو یا تجربهای تازه سخن میگفت: از طبیعت سراپا شاد و تازۀ هرلحظه، از تن، خاطره، تخیل مردان و زنان.»
کارلوس فوئنتس
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
«كلارا كه از در كلاس بيرون میرفت فكر كرد فرصت خوبی است، و اميدوارم خیلی كبك شكار كنی. ديگر نمیتوانست صدای خوانشگر را بشنود. چه شگفتآور بود انزوای اتاقهای خانه داستان؛ فقط كافی بود دو سه متر به عقب برگردی تا وارد سكوت همهمه گونه تالار شوی. بهطرف راهپله قدم برداشت ولی، دودل و مردد، با رسيدن به سرسرای ديگر، متوقف شد. ازآنجا میتوانست صداي خوانشگرها در بخش A را كه به رمان انگليسی امروز مربوط بود، بشنود. ولی احتمالش كم بود كه خوآن دریکی از اين کلاسها باشد. آنچه موجب ناراحتی میشد اين بود كه هيچ نمیتوانستی سر از كار او دربیاوری. سپس تصميم گرفت برود و نگاهی بی اندازد تا مطمئن شود، و در اين حال دفتر يادداشتش را در دست میفشرد»