کتاب فراموشی اثر دیوید فاستر والاس نشر هیرمند

بعضی از اعضا تشخیص دادن لبخندش یه‌ذره حالت ابرو درهم کشیدن داشت، انگار با یه‌جور ته‌مایه‌ی عذرخواهی. همون طرف پیرهنش که برچسب اسمش روش بود یه گل‌سینه یا دکمه‌ی بزرگ منقش به شمایل آشنای نشان تجاری آقای چرب‌ونرم داشت که یه صورت تپل و کارتونی بچه مانند از یه نژاد نامعلوم با چشم‌های نیمه‌بسته و قیافه‌ای بود که همزمان خبر از خوشی، سیری و میل درنده‌خویانه می‌داد. این شمایل اون نوع حالت چهره‌ی بی‌آزار رو می‌رسوند که تقریباً غیرممکنه با لبخند جوابش رو ندی یا یه جورایی بهش حس مثبت نداشته باشی و یکی از آدم‌های خلاق ارشد ریزمایر شانن بلت بیشتر از ده سال پیش به‌کار گرفته و معرفی‌اش کرده بود، وقتی شرکت ناحیه‌ای آقای چرب‌ونرم تحت مالکیت شرکتی ملی در اومده بود و به‌سرعت کارش رو از نون‌های ساندویچ گرد و دراز فوق‌نرم به رول شیرین و پیراشکی‌های طعم‌دار و کیک‌های میان‌وعده و تقریباً هر نوع قابل‌تصور از شیرینی گسترش و تنوع داده بود؛ و این صورت خام‌دستانه که فقط با خط کشیده شده بود بدون هیچ پیام یا تداعی خاصی که هیچکدوم از افراد سازمان آمار بتونن داده‌ای فراهم کنن که کیفیتش رو معلوم کنه یا سرنخی در موردش بده یکی از محبوب‌ترین، قابل‌شناسایی‌ترین و به‌روشنی موفق‌ترین شمایل‌های نشان تجاری در تبلیغات امریکا شده بود. خیلی پایین‌تر توی خیابون ترافیک پرجنب‌وجوش بود، تجارت هم همین‌طور.