کتاب وارامو نشر هیرمند

بنظر من کتابها خارج از نگاه سلیقه ای هر کدوم طول موج خودشونو دارند و ممکنه یک کتاب با تمام ارزش هایی که داره با مخاطبش ارتباط بر قرار نکنه، مثل کفشیه که سایزش با پای همه همخوانی نداره، که قطعا این دلیل بر بی ارزشی اون نیست .. این کتاب اثری بواقع خاصه که بازخورد متفاوتیو بین افراد مختلف میتونه داشته باشه. اگر بصورت جدی تصمیم به خوندن این کتاب دارین تقاضا دارم ادامه نظرات منو نخونین، حتی پیشنهاد میکنم مقدمه ناشر رو هم نخونین، چون باعث یک پیش ذهنیتی میشه که خوندنتون رو دچار اصطکاک میکنه.. خوندن این اثر تا نیمه های اون برای من در تجربه کاملا شخصی(ممکنه برای بقیه اینطور نباشه) به اندازه یک رمان هزار صفحه ای زمان برد، کتابی بدون بخش بندی با تفسیری نسبتا سورئال و گاهن بر خلاف توضیح مقدمه حتی هجو . در میونه جریان کتاب نویسنده از شیوه بقول خودش "سوم شخص راوی" به اول شخص تغیر حالت میده و مستقیم بعنوان شخصی حقیقی خودش با مخاطب حرف میزنه و توضیح میده که... ودر ادامه میتونین شاهد باشین که نوبسنده باریتمی سریعتر کتابو به انتها سوق میده و در انتها مخاطبو در جایی بین واقعیت و استعارش قرار میده .بنظر من این کتاب با توجه به اینکه کتاب روونی نیست شاید راز پنهان یا نکته های ریز خاصی نداشته باشه، اما بستر مناسبیو فراهم میکنه برای جستار های خاص فکری..

اگه کسی این کتاب رو خوند میشه نظرش رو اینجا بذاره؟

سزار آیرا جوری می‌نویسه که نیازه کتاباش دو سه بار خوانده بشن.