کتاب وقتی که عالی بودن کافی نیست نشر یاسین قاسمی‌بجد - نسخه صوتی

تمایل به بهبود عملکرد یا رسیدن به استانداردهای بالا با کمال‌گرایی متفاوت است. این تمایل به دستیابی به اهداف معین است که به شما کمک می‌کند در محیط خود به طور مؤثر عمل کنید. کمال‌گرایی تمایل به دستیابی به استانداردهای بالا است و با تمایل سالم به دستیابی به استانداردهای بالا متفاوت است. کمال‌گراها هر چیزی که کمتر از کمال باشد را غیرقابل قبول می‌دانند. کمال‌گرایی به عنوان داشتن استانداردها و انتظارات بالا تعریف می‌شود که دستیابی به آنها دشوار یا غیرممکن است. اغلب با مشکلات دیگر، مانند اضطراب و افسردگی، همراه است. مناسب بودن یک باور درباره استانداردهای عملکرد به عوامل مختلفی بستگی دارد: بیش از حد بودن استاندارد، دقت باور، هزینه‌ها و مزایای اعمال استاندارد و انعطاف‌پذیری استاندارد یا باور.

هر چه باورهای شما غیرقابل انعطاف‌تر باشند و هر چه در موقعیت‌های بیشتری نظرات غیرقابل انعطاف داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که با مشکلات مواجه شوید. این به ویژه در مواقعی صادق است که باورهای شما بر اساس حقایق یا شواهد سخت نباشند.

پنج بعد اصلی که بر اساس آن‌ها می‌توان شخصیت را اندازه‌گیری کرد: روان‌رنجوری، برون‌گرایی، باز بودن به تجربه، توافق‌پذیری و وظیفه‌شناسی. روش‌های خاصی که رفتارهای افراد بر اساس این پنج بعد توصیف می‌شود، شخصیت منحصر به فرد آنها را تعیین می‌کند. برخی افراد به ویژه در کار خود کمال‌گرا هستند. آنها برای عملکرد خود یا عملکرد همکاران خود استانداردهای بسیار سخت‌گیرانه‌ای تعیین می‌کنند. برای مثال، یک کارگر ساختمانی که نگران داشتن اندازه‌گیری دقیق است، ممکن است زمان زیادی را صرف اندازه‌گیری و اندازه‌گیری مجدد کند، و در نتیجه کارها هرگز به موقع تمام نشود.

افرادی که از نظر نظم و نظافت کمال‌گرا هستند ممکن است زمان زیادی را صرف تمیز کردن کنند، به طوری که برای فعالیت‌های دیگر زمان کمی باقی بماند. کمال‌گرایی می‌تواند با توانایی فرد برای کنار آمدن با هم‌اتاقی‌ها یا شریک‌هایی که این استانداردها برای نظافت یا زیبایی‌شناسی را رعایت نمی‌کنند، تداخل ایجاد کند. کمال‌گرایی می‌تواند بر ظاهر جسمانی، مانند وزن و تصویر بدنی، ریزش مو و لباس متمرکز باشد. همچنین می‌تواند بر ظاهر دیگر افراد متمرکز باشد. سلامتی می‌تواند محور رفتارهای کمال‌گرایانه باشد. برخی افراد در مورد آنچه انجام می‌دهند به شدت سخت‌گیر می‌شوند زیرا می‌ترسند سلامت خود را به خطر بیندازند. کمال‌گرایی می‌تواند باعث شود که افراد بیش از حد خود را بشویند یا از لمس هر چیزی که ممکن است آلوده به نظر برسد اجتناب کنند. کمال‌گرایی یک ویژگی شخصیتی است که اغلب با اضطراب همراه است. مشخص نیست که آیا از طریق تجربیات شما آموخته می‌شود یا به طور ژنتیکی به ارث می‌رسد، اما به نظر می‌رسد که هر دو عامل روانی و بیولوژیکی در توسعه آن نقش دارند.