کتاب موفق مضطرب نشر رادیو گوشه - نسخه صوتی

کتاب موفق مضطرب نوشته مورا آرونزمل، یک اثر ارزشمند در زمینه مدیریت اضطراب و بهبود عملکرد در محیط کار است. این کتاب به بررسی رابطه بین اضطراب و موفقیت می‌پردازد و به خوانندگان کمک می‌کند تا از احساسات منفی ناشی از اضطراب به عنوان ابزاری برای رهبری بهتر و افزایش کارایی استفاده کنند. مورا آرونزمل، نویسنده این کتاب، خود یکی از رهبران فکری در حوزه سلامت روان و کسب‌وکار است و با استفاده از تجربیات شخصی و تحقیقات علمی، راهکارهایی عملی برای مدیریت اضطراب ارائه می‌دهد. این کتاب توسط مهسا ملوکی ترجمه شده و از نوع کتاب الکترونیکی است. ناشر چاپی این کتاب نشر چشمه می‌باشد.

کتاب موفق مضطرب شامل تمرین‌ها و تکنیک‌های کاربردی است که به خوانندگان کمک می‌کند تا الگوهای اضطراب خود را شناسایی کرده و بر آن‌ها غلبه کنند. همچنین، نویسنده به بررسی ارتباط بین اضطراب و خلاقیت، دقت و مدیریت تیم در شرایط پراسترس می‌پردازد. این کتاب به ویژه برای کارمندان، مدیران و رهبران سازمانی که با چالش‌های اضطراب در محیط کار مواجه هستند، مناسب است و می‌تواند به آن‌ها در ایجاد یک محیط کاری سالم و مؤثر کمک کند. این کتاب در سال ۲۰۲۳ جزو پرفروش‌های آمازون در حوزه کسب و کار بود.

در بخشی از کتاب موفق مضطرب می‌خوانیم

 افراد بسیاری هستند که اگر رد اولین تجربیات اضطرابشان را بگیرند به کودکی‌شان می‌رسند و این قصه صد در صد در مورد من صدق می‌کند. وقتی سه‌ساله بودم دچار آگورافوبیا بودم. از خانه بیرون نمی‌رفتم؛ به مادرم می‌چسبیدم. گوش‌به‌زنگی که نوعی حالت هوشیاری شدید است طی کودکی پرتلاطمم شروع شد و هنوز هم در حال مدیریتش هستم، اما چیزی که در نهایت باعث شد دنبال درمان بروم حمله‌ی وحشت شدید و هولناکی بود که در نوزده‌سالگی‌ام رخ داد. تشخیص اختلال خلقی ادواری (و چند وقت بعد دوقطبی نوع دو) و اختلال اضطراب فراگیر دادند که خوشبختانه توانستم تحت درمانی قرار بگیرم که بیش‌تر در قالب روان‌درمانی پویشی، رفتار درمانی شناختی و داروهای ضدافسردگی بود.

با این‌حال تا چند سال بعد بین اضطراب و افسردگی در رفت‌وآمد بودم و وقتی وارد دنیای حرفه‌ای شدم، اضطرابم دردسرهای جدیدی درست کرد. کل روز کنار دیگران بودن انرژی‌ام را تخلیه می‌کرد و از خیلی چیزهایی که باعث ترفیعم می‌شد مثل سیاست‌های اداری اجتناب می‌کردم. یک‌بار پیشنهاد یک اتاق کار بزرگ و بی‌نظیر را که درست کنار دفتر رئیسم بود رد کردم چون فکر کردن به این‌که رئیسم کل روز کنارم بود مضطربم می‌کرد. در دورهمی‌های بعد از ساعت کاری زیادی الکل می‌نوشیدم تا اضطراب اجتماعی‌ام را پنهان کنم، قبل از جلسات حالت تهوع می‌گرفتم.