کتاب درد تنها شدن نشر انتشارات امیرکبیر

دست بر قضا، من یکی از آن آدمهای هزینه داده... آش را نخورده ... دهانش سوخته ام

اما اشتباه نکنید

ما آدم های این جوری، دیوانه نیستیم؛ «مجنونیم... و این دو با هم متفاوت اند

آدم های دیوانه، ابتدا و انتهای کاری را نمی سنجند.

هلتی خودشان را می اندازند در میان امواج و بعد هم که موقع غرق شدن میرسد؛ داد و بیداد میکنند و قاعده بازی را به هم می زنند. آدمهای مجنون ، اما می دانند که چه میکنند

از ابتدای یک کار دشوار می دانند که قرار است چه بلاهایی سرشان بیاید.

می دانند که باید همه چیزشان را بر سر ارزشهایشان بگذارند. و یک اصل مهم را هم میدانند. این را که قرار است در میانه یا انتهای مسیرشان تنها بمانند

پذیرفتن این اصل مهم شاید مهمترین تفاوت آدمهای مجنون با آدمهای دیوانه باشد.