کتاب صوتی ۴۸ قانون قدرت نشر یوشیتا

بیشتر افراد موفق و ثروت ساز و به دنبال قدرت کتاب می خوانند. این افراد هر کتابی را نمیخوانند فقط کتاب هایی را می خوانند که در سطح بین المللی معروف هستند و افراد موفق زیادی آن کتاب ها را خوانده اند. یکی از کتاب هایی که هر فرد موفق و به دنبال قدرت آن را حتما چندین چند بار خوانده است کتاب ۴۸ قانون قدرت اثر رابرت گرین می باشد. این کتاب مدت کوتاهی بعد از انتشار جزو پرفروش ترین کتاب ها در عرصه ی بین المللی شد. این کتاب را رابرت گرین در سال ۱۹۹۸ منتشر نمود.

رابرت گرین در این کتاب به شما چگونه در تمامی عرصه های زندگی قدرتمند باشید را آموزش می دهد. او حدود ۲۰ سال در مورد قدرتمند بودن تحقیقات فراوانی انجام داد تا در آخر تمامی نتایجی که به دست آورده بود را در چندین کتاب منتشر نمود. او در تمامی این سال ها به دنبال جواب این سوال بود که چرا برخی از افراد در تاریخ به قدرت فراوانی می رسند. رابرت گرین در کتاب ۴۸ قانون خود در مورد چهره های قدرتمندی که در تاریخ وجود دارد مانند: ملکه الیزابت اول – سان تزو – هنری کسینجر و … صحبت کرده است. هر فصل از این ۴۸ فصل در مورد یک قانون و چهره ی مشهور جهانی صحبت می نماید.

برای همه‌ی انسان‌ها دستیابی به قدرت با احساس لذت‌بخشی همراه است. هیچ‌کس نمی‌خواهد به عنوان فردی ضعیف و ناتوان در جامعه زندگی کند؛ از سوی دیگر، دستیابی به قدرت برای همگان، امر ساده‌ای نیست و بعضی‌ها برای کسب قدرت، راه‌های نادرستی را انتخاب می‌کنند که از آنها چهره‌ی خشن و نامطلوبی به تصویر می‌کشد.

در طول تاریخ زندگی بشر، همیشه افرادی بوده‌اند که دوروبر پادشاهان، امپراتورها، رهبران و ملکه‌ها به‌دنبال کسب قدرت بودند. آنها برای این تکاپو مجبور بودند به اربابان خود خدمت کنند؛ ولی در این وادی بسیاری از آنها مورد غضب اطرافیان قرارگرفته، خطرات شدیدی را متحمل می‌شدند که بعضاً به از دست دادن جانشان منتهی می‌شد؛ ازاین‌رو، آنها برای دستیابی به قدرت مجبور بودند پنهانی به کوشش خود ادامه دهند. در بازی قدرت، حتی افراد بسیار ماهر نیز مجبورند خود را در برابر حسادت زیردستان‌شان محافظت نمایند؛ چون هر لحظه بیم آن می‌رود که او را از صحنه خارج کنند.

در طول تاریخ، افراد موفق دریافته‌اند که همه‌ی برنامه‌های خود را در امر کسب قدرت به‌طور غیرمستقیم اجرا کنند و اگر بخواهند سایر حریفان خود را از صحنه کنار بزنند، باید به گفتۀ ناپلئون: «دستان آهنین خود را در دستکش‌های مخملی نهاده، شیرین‌ترین لبخندها را بر لب داشته باشند.» آنها با اغواگری، فریبندگی و روش‌های پنهانی، همیشه در چند مسیر به پیش می‌تاختند. زندگی در صحنه‌های پرمخاطرۀ قدرت فقط یک بازی پایان‌ناپذیر است که به تفکر تاکتیکی و حوصلۀ بسیار نیاز دارد.

امروزه هر قدمی را که برای کسب قدرت برمی‌داریم، بایست رنگ و بوی تمدن، آزادی‌خواهی، عدالت، جامعه‌پسند و جوانمردانه داشته باشد. اگر در این بازی جسورانه طوری عمل کنیم که در نظر رقبا کاری ساختگی جلوه نماید، خیلی سریع توسط آنها از صحنه خارج خواهیم شد و دورۀ اقتدارمان خیلی زود به سر خواهد رسید.

در صحنۀ قدرت، افراد موفق کسانی هستند که با القای باورهایی به دیگران، آنها را همسو با اهداف خودشان به حرکت وادارند. شما می‌توانید دیگران را بدون آنکه متوجه شوند به خودتان وابسته کنید و این یکی از رموز موفقیت شما در دنیای کنونی خواهد بود. بسیاری از مردم اظهار می‌کنند جست‌وجوی راه‌هایی برای قدرت، از تفکرات شیطانی، قدیمی و غیرمتمدن است؛ اما اگر با دقت بیشتری به اعمالشان در جامعه توجه کنید، درمی‌یابید که خود آنها از ماهرترین افراد برای کسب قدرت در جامعه‌ی شما به شمار می‌آیند و هم اکنون نیز افراد قدرتمندی هستند.

برای آموختن بازی قدرت، باید با دید خاصی به جهان اطراف خود بنگرید؛ قبل از همه باید احساسات خود را کنترل کنید. پاسخ احساسی به شرایط موجود، همچون سدی است که مانع دستیابی ما به قدرت می‌شود. این حرکت اشتباه، تاوان بسیار سنگینی دارد که خیلی بیشتر از لذت روحی آن است. احساسات سبب تیرگی شعورتان می‌شوند و اگر نتوانید شرایط اطراف خود را به وضوح ببینید، نمی‌توانید خود را در برابر آنها آماده نموده، آنها را تحت کنترل خود درآورید.

عصبانیت، مخرب‌ترین پاسخ روحی است؛ زیرا ازجمله احساساتی است که بیشتر از احساسات دیگر چشمتان را به روی وقایع مهم زندگی‌تان می‌بندد. اگر عصبانی باشید نمی‌توانید شرایط اطراف را تحت کنترل خود درآورید و دیگر اینکه بهانه‌ای در دست حریف خواهید داد.

هر چه افق دید شما وسیع‌تر باشد، قدم‌های مفیدتری برخواهید داشت و به قدرت بیشتری دست خواهید یافت. در نگاه خود به گذشته، لازم نیست که از تلخی و ناکامی‌های خودتان یاد کنید؛ زیرا این کار اثر منفی در کار شما خواهد داشت. فراموشی، موهبتی است که می‌توانید بموقع از آن بهره‌مند شوید و این ناکامی‌ها و تلخی‌ها را به فراموشی بسپارید. باید بدانیم هدف اصلی از یادآوری گذشته، صرفاً آموزش است. ما برای این به تاریخ مراجعه می‌کنیم که از گذشتگان خود عبرت بگیریم. در بسیاری از وقایع تاریخی، درس‌های باارزشی نهفته است.