کتاب تمام زمستان مرا گرم کن نشر مرکز

کتاب تمام زمستان مرا گرم کن نوشته علی خدایی، مجموعه‌ای از ده داستان کوتاه است که در سال ۱۳۷۹ منتشر شد. این کتاب موفق به کسب جایزه‌ی بنیاد ادبی گلشیری در بخش مجموعه داستان و در سال ۱۳۸۰ شد. داستان‌های این کتاب به موضوعاتی مانند عشق، مرگ، تنهایی و زندگی روزمره می‌پردازند. خدایی در این داستان‌ها به خوبی از زبان و ایماژ بهره می‌گیرد تا فضایی شاعرانه و صمیمی را برای خواننده خود خلق کند.

برای خواندن کتاب‌های داستان کوتاه فارسی به فیدیبو سر بزنید.

آشنایی با علی خدایی نویسنده کتاب

علی خدایی، نویسنده و تصویرگر ایرانی، متولد اصفهان است. او در رشته‌ی علوم آزمایشگاهی از دانشگاه اصفهان فارغ‌التحصیل شد و در حال حاضر به عنوان نویسنده و تصویرگر فعالیت می‌کند.

خدایی تاکنون سه مجموعه داستان کوتاه منتشر کرده است: از میان شیشه، از میان مه (۱۳۷۰)، تمام زمستان مرا گرم کن (۱۳۷۹) و کتاب آذر (۱۳۸۹). او همچنین چند کتاب تصویرگری برای کودکان و نوجوانان منتشر کرده است.

چرا باید کتاب تمام زمستان مرا گرم کن را بخوانیم

این کتاب داستان‌های خواندنی و جذابی دارد که خواننده را تا پایان کتاب درگیر می‌کند همچنین به موضوعات مهمی مانند عشق، مرگ، تنهایی و زندگی روزمره می‌پردازد و به دلیل سبک نوشتاری شاعرانه و صمیمی، تجربه‌ای لذت‌بخش برای خواننده خواهد بود.

اگر به داستان‌های کوتاه علاقه‌مند هستید، حتماً کتاب تمام زمستان مرا گرم کن را بخوانید. این کتاب یکی از بهترین مجموعه‌های داستان کوتاه فارسی است.

در بخشی از کتاب تمام زمستان مرا گرم کن می‌خوانیم

بزرگتر می‌گوید: «امروز پیکان آبیه اومده. همون خوش اخلاقه. امروز من با تو جلو می‌شینم؛ سرمو هم از ماشین بیرون نمی‌کنم.» راننده سلام می‌کند و می‌گوید: «امروز بچه‌ها مهمان مادرن؟» می‌خندم. مرجان در را می‌بندد. کوچکتر حرف نمی‌زند و می‌خواهد میمون عروسکی زیر آینه ماشین را بگیرد. مرجان موی کوچکتر را مرتب می‌کند و می‌گوید: «به مادر بگو شورت اضافه گذاشته‌م. بچه رو محکم بگیر. آقا ترمز کنند، کله‌اش میره تو شیشه جلو. کیسه گذاشتم کار بدشو کرد کهنه‌هاشو بگذارن تو کیسه.» راننده می‌گوید: «خانم سر چهارراه پیاده می‌شن؟» بزرگتر می‌گوید: «بعد فسقلی را منزل مادربزرگ می‌گذاریم، بعد منو مدرسه و بعد بابا را بیمارستان.» مرجان کیفش را برمی‌دارد. در بسته می‌شود. مرجان برمی‌گردد و نگاه می‌کند. برای من و بزرگتر دست تکان می‌دهد و من می‌گذارم تا کوچکتر به میمون عروسکی دست بزند تا مرجان را نبیند و گریه نکند. یک‌بار دیگر ساک بچه را وارسی می‌کنم. راننده با بچه‌ها شوخی می‌کند و افسوس می‌خورد از این که این وقت صبح بچه به این کوچکی توی بغل پدرش به خانه مادربزرگ می‌رود. شیشه را پایین می‌کشم. هوا خنک است. جاده‌ای که ما در آن هستیم پر درخت و تک و توک سبز است. باد می‌آید. راننده به بزرگتر می‌گوید: «دستاتو بیار تو آقا.» رویم را به بزرگتر می‌کنم.

پیشنهاداتی برای خوانندگان کتاب تمام زمستان مرا گرم کن

اگر از خواندن کتاب تمام زمستان مرا گرم کن لذت بردید، پیشنهاد می‌کنیم که از خواندن کتاب‌های زیر غافل نشوید:

1. دو دنیا نوشته گلی ترقی
2. وقتی قوها پیر می‎شوند اثر خدیجه شریعتی
3. عزاداران بیل نوشته غلامحسین ساعدی