کتاب گرگی بر گلو نشر چشمه

همیشه به آذر که می‌رسم

زنی که چتری در دست ندارد

از راه می‌رسد

بوی ترش، تلخ یا نعناع همیشه

که نمی‌دانم همیشه در دهان‌هاست

یا فقط برای به هم ریختن اعصاب من است

اما قفل شدن دندان‌های سفید من

ربط نازکی دارد به دندان‌هایی شبیه اسب

شیهه‌هایی که مدام نمی‌شنوم

و زنی که مدام نمی‌بینم

باد

یال‌های مثل شبش را می‌ریزد

به صورت رنگ‌پریده‌ام

و شب

به رها لابد

به رهاتر

رهاتر

-متن از کتاب-