کتاب صوتی اولین برف نشر نوین کتاب

«از دست دادن» و «به دست آوردن»! وقتی این دو ترکیب را کنار یکدیگر می‌گذاریم، می‌توانیم تکرار دست‌هایی را ببینیم که یکی پربار و شورمند است و یکی خالی مانده. دست‌هایی که خالی می‌مانند گاهی رسوب می‌کنند در دل‌ و درون را هم کم‌کم خالی می‌کنند و ترس به جانش می‌اندازند. گاهی آن گوله برفی که در دستمان بوده و حالا داریم از دستش می‌دهیم، جانمان است. رنج بزرگی‌ است وقتی می‌دانی دیگر تجربه نخواهی کرد؛ وقتی تمام عناصر طبیعت در کنارت زنده است و تو به انتظار مرگ نشسته‌ای. درست مثل تجربه شخصیت اصلی داستان «اولین برف». - در بخشی از داستان «اولین برف» می‌شنویم: «او دیگر نخواهد بود، زندگی برای دیگران همچون گذشته در جریان است اما زندگی او به نقطه پایانش رسیده است و برای همیشه تمام خواهد شد. او دیگر نخواهد بود. لبخند می‌زند و تا آنجایی که ریه‌های مریضش توانایی دارد هوای معطر باغ‌ها را با نفس عمیقی فرومی‌دهد.» و چه ترسناک است نفس عمیقی که ممکن است نفس آخر باشد و تو ندانی! داستان «اولین برف» نوشته‌ گی دو موپاسان را سپیده جعفرزاده ترجمه کرده و مریم مقدم‌فیروزان آن را روایت کرده است. این داستان می‌تواند در دل همه‌ آدم‌ها بنشیند چرا که ترس از دست دادن و از دست رفتن برای تمامی آدم‌ها آشناست و کسی نیست که آن را تابه‌حال تجربه نکرده باشد. هنگام شنیدن این داستان در چشم کسی که دارد به سوی مرگ می‌رود، می‌نشینیم و از چشم‌های او جهان را نگاه می‌کنیم. شاید از چشم‌های او مرگ رنگی داشته باشد که تا‌به‌حال ندیده‌ایم و حال می‌توانیم این تجربه یگانه را در دل داستان «اولین برف» کسب کنیم. راستش شاید از چشم کسی که دارد می‌میرد دنیا را ندیده باشیم، اما خیلی از ما وجود ویروسِ مرگباری را تجربه کرده‌ایم، که خواندن این کتاب می‌تواند خاطرات آن را برایمان زنده کند. خاطرات نفسی که کم می‌آورد و سرفه‌هایی که جان را می‌گرفتند و به‌راحتی قطع نمی‌شدند. این داستان یکی از بهترین داستان‌ها برای چشم در چشم شدن با ترس‌هایمان است. زنان، این نیمی از جمعیت جهان، که بسته به اینکه فرهنگ زمانه در چه اوضاعی به سر ببرد، احساس خوشبختی‌شان کم یا زیاد می‌شود، هر یک داستان‌هایی ناگفته در دل دارند که اگر عیان شود، چه خنده‌ها و گریه‌ها و فریادها و آوازها که شنیده نخواهد شد؛ نوین کتاب در قالب مجموعه‌ای به نام «روایت آواهای سوپرانو» صدای لطیف و گاه حزن‌انگیز و گاه سرخوشانه جمعی از زنان تاریخ ایران و جهان را منتشر کرده است که داستان پیش رو، یکی از آنهاست. داستان «اولین برف» بخشی از مجموعه داستان‌های زنانه «روایت آواهای سوپرانو» است که هر یک به شکلی به موضوع زنان می‌پردازند و دبیری این مجموعه بر عهده حسین مسعودی آشتیانی است.