عبدالکریم بن هَوازِن قشیری (۹۸۶ - ۱۰۷۲) صوفی، فیلسوف و مفسّر عربی ایرانی در سدهٔ پنجم هجری بود.از فیلسوفان مسلمان در سده چهارم و پنجم هجری قمری بود. وی همچنین در علم حدیث، کلام، فقه و تفسیر قرآن دانشهای تخصصی آموزش دید. مهمترین اثر وی الرسالة القشیریة نام دارد. او در زمانی زندگی میکرد که خلافت عباسیان در جهان اسلام حکم میراند و غزنویان در ایران فرمان میدادند. وی معاصر با ابوسعید ابوالخیر بودهاست.قشیری ار بزرگان تصوف در قرون چهارم و پنجم میباشد.