کتاب رخ های کوچک همیشه به سوی نشر افراز

بسته ای یی، تا موری بگذرد در خودی، پلک بماند در آب اما می گسلد هی هی نُکی از هزار. بازه یی باشد، هیچ نمی گذرد آب می خمد بر آبیِ دیگر که آبیِ خاک - نمی ماند، تا نمانه ای باشد، سپر موران و تمام.