کتاب نامه های سیمین دانشور و جلال آل احمد نشر نیلوفر

از دانشگاه استنفرد، روبروی کلیسا و بر روی نیمکت سینه‌کش آفتاب نشسته. جلال نازنینم، مدت‌هاست برایت شعر ننوشته‌ام و حالا می‌نویسم:

ای مایه خوبی و نیکنامی روزم ندهد بی تو روشنایی.

درباره کتاب نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل احمد

کتاب «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل احمد» اثر «مسعود جعفری جزی‌» را «نشر نیلوفر» در سال 1382 منتشر کرد. این اثر شامل نامه‌هایی است که «سیمین دانشور» آن‌ها را در طی سفرش به آمریکا برای «جلال آل احمد» نوشته است. نامه‌های این نویسنده تنها به این جلد منتهی نمی‌شود و دو جلد دیگر از این نامه‌ها وجود دارد که شامل نامه‌ها در سفرهای کوتاه آن‌ها است. این نامه‌ها همچون دیگر آثار این دو نویسنده از ارزش ادبی والایی برخوردارند و روحیات و احوالات شخصی آن‌ها را نشان می‌دهند.

این نامه‌ها در طول سفر نگاشته شده‌اند و ازاین‌جهت همانند یک سفرنامه هستند. خواننده‌ی اثر با «سیمین دانشور» سفر می‌کند و طعم دل‌تنگی و گاهی شکوه‌های او را می‌چشد. «مسعود جعفری جزی‌» در مقدمه‌ی این اثر از اهمیت بالای آثار این دو نویسنده‌ی بزرگ می‌گوید: «نوشته‌های منتشرنشده دانشور و آل احمد بخشی از همین میراث است. دانشور و آل احمد، به‌عنوان دو نویسنده مطرح و تأثیرگذار، نماینده دورانی پرفرازونشیب از حیات اجتماعی و ادبی جامعه ما به شمار می‌آیند و بازخوانی آثارشان و کنجکاوی در زندگی‌شان، در حقیقت، بازخوانی یک دوره تاریخی است. نامه‌های دانشور و آل احمد نیز از همین لحاظ شایسته توجه است.»

درباره سیمین دانشور

«سیمین دانشور» نویسنده‌ی برجسته‌ی ایرانی سال 1300 در شیراز متولد شد و کودکی‌اش را در خانواده‌ای تحصیل‌کرده گذراند. او تحصیلات دبیرستانی‌اش را با برترین رتبه‌ی کشوری پشت سر گذاشت و تحصیل در رشته‌ی ادبیات دانشگاه تهران را آغاز کرد. او از همان جوانی در پی علاقه‌اش به نوشتن در رادیو و مطبوعات دیگر مشغول به کار شد و ترجمه مقالات و نوشتن داستان را دنبال کرد. او اولین داستانش را در سال 1327 بانام «آتش خاموش» که شامل شانزده داستان کوتاه است، را منتشر کرد. «سیمین دانشور» تحصیلاتش را تا مقطع دکترا ادامه داد و در این میان با «جلال آل احمد» آشنا شد. «سیمین دانشور» و «جلال آل احمد» در سال 1329 با یکدیگر ازدواج کردند و به دلیل بورسیه تحصیلی «دانشور» آن‌ها به مدت یک سال از هم جدا زندگی کردند. نتیجه‌ی دوری آن‌ها نامه‌هایی شد که به همت «مسعود جعفری جزی‌» جمع‌آوری و منتشرشده است و نسخه‌ی الکترونیک کتاب اول آن‌ در همین صفحه از فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است.

«سیمین دانشور» فعالیت‌های ادبی متعددی انجام داد، او مدتی به‌عنوان مدیر مجله‌ی نقش و نگار فعالیت داشت و در دانشگاه تهران در رشته‌ی باستان‌شناسی و تاریخ هنر مشغول به پژوهش بود. او با همکاری «جلال آل احمد» کتاب «چهل‌طوطی» را منتشر کرد و چند داستان کوتاه به زبان انگلیسی نوشت. «سیمین دانشور» علاوه برنوشتن داستان‌ شاهکارش «سووشون» که به بیش از 15 زبان دنیا ترجمه شد، ترجمه‌ی آثار بین‌الملل را نیز در کارنامه‌اش دارد. او «دشمنان» و «باغ آلبالو» اثر «آنتوان چخوف» را به فارسی ترجمه کرد که نسخه‌ی الکترونیک هر دو آن‌ها برای مطالعه در سایت و اپلیکیشن فیدیبو موجود است.

«سیمین دانشور» پس از سال‌ها زندگی بدون همسرش در اسفند سال 1390 درگذشت. در حال حاضر امکان بازدید از منزل آن‌ها وجود دارد و برخی از آثار و لوازم شخصی آن‌ها در آنجا قرار دارند.  

درباره جلال آل احمد

«جلال آل احمد» نویسنده و روشنفکر معاصر ایرانی در آذر سال 1302 در گیلان متولد شد. او کودکی‌اش را در خانواده‌ای مذهبی گذراند و در جوانی برخلاف عقیده‌ی پدرش که از روحانیون آن زمان بود در پی تحصیل به نجف رفت. او در مدت‌زمان کوتاهی که در آنجا سکونت داشت ازنظر فکری تغییرات زیادی کرد به‌طوری‌که پس از بازگشتش به ایران پدرش او را طرد کرد. «آل احمد» در آن زمان به حزب توده پیوست و تحصیل در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی در دانشسرای عالی تهران را آغاز کرد. «جلال آل احمد» در موقعیت‌های سیاسی و اجتماعی آن زمان فعالیت‌ داشت و در جریانات مربوط به ملی شدن صنعت نفت در دفاع از دکتر مصدق، سخنرانی کرد. او به دیدار «سید روح‌الله خمینی»، رهبر انقلاب سال 1357 رفت و درباره‌ی مسائل اجتماعی با او به گفت‌وگو نشست. «جلال آل احمد» در 45 سالگی به دلیل مصرف بیش‌ازحد نوشیدنی الکلی درگذشت.

آثار جلال آل احمد

«جلال آل احمد» نوشتن را از مطبوعات آغاز کرد و در آن سال‌ها به دلیل مهارتش به زبان فرانسه، جامعه‌ی ایران را با برخی از آثار فاخر ادبیات فرانسه آشنا کرد. او آثار نویسندگانی همچون «آندره ژید»، «آلبر کامو»، «ژان پل سارتر» و «فئودور داستایوسکی» را ترجمه کرد و خوانندگان فارسی‌زبان را با دنیای جدیدی آشنا کرد. او با انتشار مجموعه داستان «دیدوبازدید» در سال 1324 به‌عنوان نویسنده شناخته شد و با کلامش بر افکار روشن‌فکران آن زمان تأثیر گذاشت. او نوشتن را دنبال کرد و پس‌ازآن کتاب «از رنجی که می‌بریم» که شامل هفت داستان کوتاه است، را منتشر کرد. «جلال آل احمد» علاوه برنوشتن داستان کوتاه، مقالات و سفرنامه‌های بسیاری را به نگارش درآورد و ازجمله‌ آن‌ها می‌توان به «خسی در میقات» اشاره کرد. این اثر خاطرات «جلال آل احمد» از سفرش به مکه برای انجام مراسم حج است.

آثار «جلال آل احمد» گنجینه‌ی ماندگار از فضای سیاسی و اجتماعی کشور و مردم ایران در دهه‌های پیش از انقلاب سال 1357 است. داستان‌های او ساده و کوتاه هستند و عمدتاً از دل مردم کوچه و بازار بیرون آمده‌اند. کتاب الکترونیک آثار او ازجمله «سه‌تار»، «نفرين زمين»، «در خدمت و خیانت روشنفکران» و «از رنجی كه می‌بريم» در سایت و اپلیکیشن فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است. همچنین نسخه‌ی الکترونیک برخی از ترجمه‌های او نیز برای مطالعه در سایت و اپلیکیشن در دسترس است.

در بخشی از کتاب نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل احمد می‌خوانیم

جلال عزیزم، اکنون دیگر غربت را کاملاً حس می‌کنم. آن شب که از لندن برایت نامه نوشتم تا دو بعد از نصف شب حرکت نکردیم و در فرودگاه چرت زدیم و وقتی طیاره راه افتاد ساعت سه بعد از نصف شب بود. از لندن حرکت کردیم و من در طیاره خوابیدم تا صبح ساعت هفت که وارد گاندرا شدیم. این یک جزیره انگلیسی گویا متعلق به کانادا باشد جزیره‌ای کثیف و شلوغ و بدهوا - آنجا بار انداختیم و معلوم شد که هوای اقیانوس طوفانی است و امکان ندارد طیاره راه بیفتد. بنا شد طیاره از راه دیگر یعنی از راه بوستون برود. آنجا دیگر بدبختی واقعی ما شروع شد زیرا هفده ساعت تمام در طیاره بودیم و واقعاً حال همگی به هم خورد و مخصوصاً حال من که خیلی بد شد. اقیانوس طوفانی بود و طیاره مدام بالا و پایین می‌رفت و بم بم صدایی می‌داد که هنوز در گوشم است. حتی نیم‌تنه‌های نجات یعنی life jacket هم به ما دادند که اگر اوضاع وخیم شد. آن‌ها را بپوشیم و از طیاره پایین بپریم. خلاصه، این‌ها دوزوکلک‌های انگلیس‌هاست و مسافر کنار من می‌گفت اگر یک آمریکایی هوانورد بود هرگز این‌طور مردم را نمی‌ترسانید. باری؛ به ساعت نیویورک چهار بعدازظهر وارد فرودگاه شدیم. آنجا یک ساعت تشریفات گمرکی طول کشید و دو نفر از موسسه «راهنمایی محصلین غریب» جلوی من آمدند. البته حال من خیلی خراب بود و آن‌ها راهنمایی‌های لازمه را کردند و رفتند. من هم سوار تاکسی شدم و به آدرسی که به من داده بودند رفتم. این را بگویم که در فرودگاه هشت دلار از من پول گرفتند، نفهمیدم به چه مناسبت و اوقاتم تلخ شد. وقتی به education international institute رسیدم بسته‌شده بود، چون ساعت پنج و نیم بود و من حیران بودم که چه کنم. دربان موسسه را صدا کردم و او هم حیران بود که چه کند؟ عاقبت به خانه بین‌المللی تلفن کردیم و اطاقی گرفتیم. معلوم شد بیچاره‌ها وقتی از آمدن من مأیوس شده‌اند (چون طیاره هشت ساعت تأخیر داشت) خودشان برایم اطاقی در نظر گرفته‌اند. خلاصه، آنجا منتظرم بودند و با تاکسی که دو دلار گرفت. به آنجا نقل‌مکان کردم.