کتاب صوتی مستند شنیداری گفت وگو با نجف دریابندری مهدی مظفری ساوجی ماه آوا

در این کتاب اظهار نظرهای دریابندری درباره موضوعات مختلف اعم از فراز و فرودهای زندگی شخصی وی از جمله حضورش در موسسه انتشارات فرانکلین و فراز و نشیب فعالیت این موسسه، نگاه او به مقوله ترجمه و مهمترین ترجمه‌هایی که از وی و در روزگار وی منتشر شده است درج شده است. در کنار این مساله نگاه او به بایدها و نبایدهای زبان فارسی، داستان نویسی طنز و سینما نیز درج شده است. از مهم‌ترین نویسندگانی که دریابندری در این کتاب به اظهار‌نظر درباره آن‌ها پرداخته است می‌توان به دهخدا، جمالزاده، هدایت، چوبک، آل احمد، گلستان و علی محمد افغانی اشاره کرد. وی در بخشی از این کتاب درباره نثر جلال آل احمد می‌گوید: من با نثر مقاله‌های جلال آل احمد هیچ موافق نیستم. یعنی نثری که در مقاله‌هایش می بینید، چیزی ساخته و پرداخته خودش است و به اصطلاح چیزی ساخته و پرداخته خودش است و به چیزی نیست که آدم آرزومند همه مثل آن بنویسند. شما تصور کنید که اکر نویسندگان ما بخواهند ادای آل احمد را در بیاورند به کلی چیز بی خودی می‌شود. البته یادم هست که خودش هم در جایی گفته بود این طرز حرف زدن را از یک نویسنده فرانسوی یاد گرفته. یعنی در واقع ادای او را در آورده. سلین، خیال می‌کنم. به هر حال زمانی از سبک آل‌احمد که معروف است، دو سه نفری تقلید می‌کردند ولی همه آن‌ها پی کارشان رفته‌اند. یعنی الان دیگر کسی به نثر آل احمد توجهی ندارد. این خیلی طبیعی است. برای این‌که نثر مقاله‌های او نثر فارسی پاکیزه درست و حسابی نبود. به اصطلاح من درآوردی بود. اما به نظر من نثر داستان‌های آل‌احمد شایان توجه است.