کتاب تصویر یک سیاره نشر قطره

در انتهای صحنه، تصویر راه شیری در ابتدا نمایان می‌‌شود، صحنه با نور ضعیفی روشن می‌‌شود. آدم از سمت چپ وارد شده و به وسط انتهای صحنه می‌‌رود. آدم: من اولین خدام. قابیل از سمت چپ وارد می‌‌شود، تقریباً سخت می‌‌شنود. قابیل: چی؟ آدم: من اولین خدام. قابیل: آهان. قابیل به سمت راست میانه‌ی صحنه می‌‌رود. قابیل: من دومین خدام. هابیل تقریباً با بی‌قیدی از سمت چپ وارد می‌‌شود و به سمت چپ صحنه می‌‌رود. هابیل: من سومین خدام. هنوخ از سمت چپ با بی‌خیالی وارد می‌‌شود و کاملاً به سمت چپ در میانه‌ی صحنه می‌‌ایستد. هنوخ: من چهارمین خدام. آدم خمیازه می‌‌کشد. قابیل: چی؟ آدم: کسل‌کننده‌ست، این بی‌نهایت. هابیل: وحشتناک کسل‌کننده. قابیل: چی؟... -از متن کتاب-