کتاب تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر نشر انتشارات کتاب‌سرای نیک - نسخه صوتی

درباره‌ی کتاب صوتی تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر

کتاب «تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر» برای اولین بار در سال 1344 منتشر شد. این اثر حاصل 15 سال تحقیق و پژوهش استاد سیعید نفیسی در تاریخ معاصر ایران است و رخداد‌های تاریخی 180 سال گذشته را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داده است. او در این اثر رویدادهای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ایران را ازآغاز سلطنت قاجاریه تا پایان سلطنت فتحعلی شاه را زیر ذره بین قرار می‌دهد.

افرادی که به تاریخ علاقمندند می‌دانند که اسناد معتبر و اطلاعات تاریخی مکتوب شده‌ی اندکی از دوران سلطنت قاجارها به یادگار مانده است و بسیاری از آنها از درجه اعتبار ساقط‌اند. از این رو بررسی تاریخ آن دوره و تحلیل فضای اجتماعی و فرهنگی این برحه‌ی تاریخی کاری زمان‌بر و مستلزم پژوهش بسیار است. سعید نفیسی برای نگارش این اثر از اسناد رسمی واقع در ایران و کشورهای اروپایی استفاده کرده است. بسیاری از وقایع تاریخی این کتاب به صورت قمری بیان می‌شود، زیرا در دوره‌ی قاجار استفاده از سال قمری مرسوم بوده است. در انتهای کتاب نیز آلبوم کامل و ارزشمندی از این ایران زمان قاجار منتشر شده است که تاریخ تصویری آن دوره را پیش چشم مخاطب قرار می‌دهد.

خوانش کتاب صوتی «تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر» فرهاد اتقیایی و کامبیز خلیلی بر عهده داشته‌اند و انتشارات کتاب سرای نیک این اثر خواندنی را در سال 1398 در اختیار علاقمندان به تاریخ معاصر ایران قرار داده است.

بخشی از فصل‌های کتاب صورتی تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر به ترتیب زیر است:

• نژاد قاجارها
• نیاکان آقامحمدخان
• آغاز کار آقا محمدخان
• جنگ‌های آقامحمدخان در نواحی دیگر ایران
• لشکرکشی به قفقاز
• هیئت ظاهری آقامحمدخان
• باج‌خواهی کریم خان
• اوضاع اجتماعی ایران در زمان آقامحمدخان
• خودرایی و مال دوستی
• سیاست پتر تزار روسیه
• عهدنامه‌ی فینکن شتاین
• مقدمات ماموریت گاردان و نتایج آن
• مذاکرات گاردان با وزرای ایرانی
• مذاکرات صلح ایران و روسیه به میانجیگری فرانسه
• نامه‌های فتحعلی شاه به ناپلئون در بایگانی فرانسه
• مکاتبه‌ی عباس میرزا نایب السلطنه با ناپلئون
• نامه‌ی میرزاشفیع به وزیر امور خارجه‌ی فرانسه
• نامه‌های ناپلئون در بایگانی وزارت خارجه ایران
• کارهای افسران هیئت نظامی گاردان در ایران

درباره‌ی سعید نفیسی نویسنده‌ی کتاب تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر

سعید نفیسی ادیب، مترجم، شاعر نویسنده و استاد دانشکده‌ی حقوق و ادبیات دانشگاه تهران بود. او در سال 1274 در تهران به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌ی خود را در تهران به پایان رساند. 15 ساله بود که همراه با برادر بزرگش به اروپا مهاجرت کرد و تحصیلات خود را در سوئیس و فرانسه ادامه داد. سعید نفیسی پس از بازگشت به ایران به تدریس زبان فرانسه در دبیرستان‌های تهران  مشغول شد و نویسندگی در مجله دانشکده را آغاز کرد.

سعید نفیسی پس از تاسیس دانشکده حقوق دانشگاه تهران، به عنوان استاد حقوق به این دانشکده پیوست و پس از مدتی به دانشکده‌ی ادبیات رفت. نفیسی به مسائل فرهنگی و تاریخی ایران علاقه‌ی بسیار زیادی داشت و و تلاش می‌کرد اندیشه‌ها و پژوهش‌های خود را در این حوزه، با زبانی قابل درک و ساده منتشر کند. او بیش از 50 سال از عمر خود را به تحقیق، تالیف و ترجمه آثار تاریخی و ادبی اختصاص داد. از میان آثار به جا مانده از او  می‌توان به ترجمه کتاب‌های «تاریخ ترکیه»، «سرانجام آلمان» و تالیف آثار «خاطرات ادبی یک استاد» و «ستارگان سیاه» را نام برد.

سعید نفیسی در سال‌های آخر عمر خود دوباره به اروپا مهاجرت کرد و در آپارتمانی در فرانسه ساکن شد. او که به بیماری آسم مبتلا بود، زمانی که برای شرکت در کنفرانس ایران به تهران برگشته بود، در سن 71 سالگی از دنیا رفت.

نسخه الکترونیکی و صوتی آثار استاد سعید نفیسی در وبسایت و اپلیکیشن فیدیبو برای دانلود موجود است.

در بخشی از کتاب صوتی تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر می‌خوانیم

هیچ چیز به‌اندازه عقایدتاریخ‌نویسان درباره برخی از نژادهای آدمی دستخوش تغییر نیست و در هر دوره‌ای عقیده‌ای نوین با دلایلی نو آیین آشکار می‌شود. تا چند سال پیش در میان نژادهای بشری به نژاد پرشماره‌ای قایل بودند که آن را نژاد «اورال و آلتایی» می‌دانستند زیرا که یک‌سرآن را در ناحیه اورال و سردیگرش را در ناحیه آلتایی می‌پنداشتند.

در آن زمان یکی از شعب بزرگ این نژاد را «ترک و مغول» می‌نامیدند یعنی شعبه‌ای که هم مفول را در بربگیرد و هم ترک را. امروز بیشتر دانشمندان بدین نکته مایل‌اند که ترک را از مغول تفکیک و تجزیه کنند و حتی برخی ترکان را شعبه‌ای و آن هم یکی از شعب اصلی نواد آریایی یا هندواروپایی و یا هندوایرانی می‌شمارند و در اين عقیده چنان به جای دور می‌روند که مهد نژاد آریایی و نخستین سرزمین آن را دامنه‌های تیانشان می‌دانند.

تاریخ ایران بهترین سندی است که به این نکته گواهی می‌دهد. زیرا که در تاریخ ما ترکان نزدیک نهصد سال پیش از مفولان پیدا شده‌اند.

چنان که در حدود آغاز قرن پنجم میلادی ایران از دو سو با دو نژاد بیگانه روبه رو شده است. آن که در مرزهای شمال شرقی ایران پدید آمده ایرانیان بدان هفتال و تازیان هیطل و هیاطله گفته‌اند و در نظر تاریخ‌نویسان امروز قطعا از نژاد ترک بوده‌اند و آن که در مرزهای شمال‌غربی درپشت کوه‌های قفقاز پیدا شده آن را ایرانیان هميشه خزر نامیده‌اند و آن هم با تحقیقات امروزین مسلم است که از همین ترکان امروز بوده‌اند.

بدین‌گونه از همان زمان ترکان در سه سوی دریای خزر یعنی در مشرق و شمال و مغرب آن گونه می‌زیسته‌اند و به طوایف و قبایل بسیار منشعب می‌شده‌اند که برشمردن همه آن‌ها خود کتابی جداگانه می‌خواهد.

اما مغولان درپایان قرن ششم هجری و قرن سیزدهم میلادی یعنی نهصد سال پس از ترکان در تاریخ پدید آمده‌اند و چون خویشاوندی نزدیک با ترکان داشته‌اند ازآن زمان بیشتر ترک و مغول را ازیک نژاد دانسته‌اند. در میان مغولان پادشاه جهانگیر بختیاری پیدا شده که با سرعتی بسیار شگفت و به‌مراتب بیش از اسکندر و هر جهانگیر دیگر جهان متمدن را زیرپی سپرده است و آن‌وقتی که چنگیز مغول به اين گونه تاریخ را شگفت‌زده خویش کرده است بسیاری از ترکان و مخصوصا ترکانی که در ایران بوده‌اند و ترکان ترکیه امروز افتخار را در آن دانسته‌اند که خود را از نژاد مغول و از بازماندگان چنگیز بشمارند.