کتاب من می دانم تو کی هستی نشر قطره

با همه نظرات موافقم 👍 اگر من بدون خواندن نظرات بقیه میرفتم سراغ کتاب، شاید بخاطر پیچیدگی های زیادی که ممکنه باعث گنگ شدنش بشه اون رو زمین می‌ذاشتم. ولی آمادگی ذهنی داشتم که پیچیدگی داستان طبیعی هست!! فقط یه نکته ای بگم برای اونایی که داستان رو خواندن و متوجه نشدن؛ #### !!! خطر اسپویل به شدت !!! ##### ایمون، برادر ایمی، جراحی پلاستیک می‌کنه و با هویت جعلی (بعد از گذشت سال‌ ها که ایمی دور از خانه بوده) با خواهرش ازدواج می‌کنه! ولی خواهرش نمی‌فهمه این کیه. اخرش هم توی اخر داستان ازش باردار میشه و میکشدش و جک رو پدر بچه معرفی می‌کنه! البته این طور که من فهمیدم... اگر اشتباه نکته ای رو متوجه شدم لطفاً بقیه اصلاح کنن، از گمراهی در بیاییم!!!

###******خطر اسپویل*****##### داستان خیلی سیاهه.. عملا درباره تجاوز محارمه بدون اینکه بخواد به اون بخش پرداخته بشه. به نظرم نویسنده روان سالمی نداره که به این شکل به موضوع پرداخته. علت و انگیزه این همه آسیب رساندن نامشخص بود جزئیات زندگی زناشویی ، اشاره های مبهم به کتک زدن ها و آسیب های فیزیکی حین زندگیشون رو در هیچ بخشی شفاف سازی نکرد . در هیج فرهنگی بارداری به این شکل سوژه قابل قبولی نیست

در یک کلام محشششر بود. کاملا برای من که عاشق ژانر معمایی و تریلر هستم راضی کننده و لذت بخش بود.به شدت مجذوب کننده و غافلگیر کننده بود. از صفحه اول کشش و جذابیتش مشهود بود و در نهایت بووووووم !!! جوری غافلگیرم کرد که مو به تنم سیخ شد! باید خودتون بخونید تا درک کنید چی میگم.این نویسنده واقعا خوب مینویسه. اثر قبلیش به نام &#۳۴;من گاهی دروغ میگویم&#۳۴; هم دقیقا همینقدر خوب بود. ترجمه کتاب هم از نظر من عالی بود.

من کلا کتابای این نویسنده رو دوس دارم مخصوصا این حالت های گنگ بودنش که باید بین شخصیت هایی که معرفی کرده دنبال مقصر اصلی بگردی و سرگرمت میکنه ... یه جورایی میگه که به کسی نباید اعتماد کرد در کل از این نویسنده کتاب دیزی دارکر و کتاب همیشه یک نفر دروغ میگوید رو بیشتر دوس داشتم ...از این کتابم خوشم اومد چون پایانش خوب بود (نه قسمت کشت و کشتار بیشتر بحث ازدواجش با جک و ...اینا) از کتاب من گاهی دروغ میگویم خوشم نیومد چون نفهمیدم تهش چی شد تا کجا دروغ گفته بود بهمون😂

تو ژانر جنایی معمایی کتابهای خیلی بهتر هست... داستان در سه چهارم کتاب از تعلیق خوبی برخورداره ولی روند داستان جاهایی کاملا از منطق خارج و کاملا گنگ میشه و بیشتر به ژانر تخیلی نزدیک میشه ... نویسنده سعی کرده ابهام رو در گنگ نگه داشتن جزئیات ایجاد کنه و در نهایت جزئیات اصلی معلوم نمیشه ...من خوشم نیومد ... برای سرگرمی و اگه کتاب بهتری دم دست ندارید بخونید.

گویا این نویسنده علاقه شدیدی به بی سر و ته تمام شدن داستانهاش داره کتاب من گاهی دروغ میگویم خیلی قوی تر بود و ارزش خوندن داشت هرچند اونهم اصلا چیزی رو در پایان مشخص نکرد امااین کتاب واقعا سطح پایین بود خیلی کش دار و پایان دور از ذهن ضعیف و سرهمبندی شدهبدی داشت معمایی بودن کتاب هیجانش به باز شدن گره های اخر داستانه نه گنگ و دور از واقعیت تمام شدن

موضوع کتاب جالب بود فقط خیلی ناراحت کننده بود کلا جنایی و معمایی نبود بیشتر دارک بود خیلی هم دارک که نشون میداد چغدر تربیت خانواده نقش مهمی تو آینده بچه ها داره و باعث میشه بعضی از بچه ها در آینده به بیمار روانی تبدیل شوند البته من کاملا موافقم که تربیت خانواده باشی باعث میشه که اینقدر بیمار روانی داشته باشیم خیلی خیلی ناراحت کننده بود واقعیت جامعه نشون میداد

بسیار کتاب سطحی و آبکی ای بود. از همه نظر اینگونه بود. فقط ازین بابت که سختم است کتابی را نیمه تمام رها کنم ادامه دادم که ببینم آخرش چه میشود. از هر لحاظ ناامید کننده، پیش پاافتاده و ضعیف بود. نه شخصیت پردازی قوی داشت، نه داستان پرکشش، نه خط سیر منطقی، نه دیالوگ های جذاب و نه هیچ گونه پیچیدگی و نوآوری در نوع روایت. بسیار کلیشه ای و نخ نما.

داستان شروع خوب و پایان بی منطق و غیر قابل قبولی داره. نیمه اول جذاب و مهیجه ولی وقتی نوبت گره گشایی و توضیح علت و معلولها میرسه متوجه میشی که فقط وقتتو برای یه کار غیر قابل قبول و ضعیف هدر دادی.

کتاب قوی هست لطفا سرسری دربارش نظر ندید تم روانشناسانه ای که توی کتاب استفاده شده همراه با رازآلود بودن داستان فضای خوبی ایجاد میکنه. واقعا گیج کننده میشه داستان از اوسط ولی بعد با اطلاعاتی که میگیرید از شخصیت ها همه چیز مشخص میشه براتون.