کتاب کرگدن نشر قطره

سالار وفایی

۱۴۰۴-۰۲-۲۸

4

برانژه: «من خودمو در تمامی مسائلی که پیش می‌آد سهیم حس می‌کنم. من شرکت می‌کنم. نمی‌تونم بی‌تفاوت بمونم.» همین هم‌دردی و «در معرض بودن» است که باعث می‌شود تا لطافت پوست انسان از یاد نرود و فرداروز با پوست زبر کرگدن اشتباه گرفته نشود. درجایی از کتاب، برانژه متحیر از رژه‌ی جمعی کرگدن‌ها در خیابان، با خود می‌اندیشد که چگونه ممکن است حیوانی انزواگزین چون کرگدن، این‌گونه با دیگر کرگدن‌ها پابه‌پا قدم بردارد. پاسخ یونسکو این است که در وهله‌ی اول، انسان‌ها به انزوا رانده و با همنوع خود بیگانه می‌شوند. آنان دیگر نمی‌توانند با هم ارتباط بگیرند؛ برای همین هم به‌جای صحبت بر سر وجود کرگدن در شهر، درباب موضوعی انحرافی، تک‌شاخ ویا دوشاخ بودن کرگدن‌ها به بحث می‌نشینند. آنان دیگر «زبان»ـی مشترک برای گفت‌وگو ندارند، تا به طریق آن، به راه چاره دست یابند و سپس با کنشی جمعی آن را محقق سازند. در وهله‌ی دوم همه‌چیز مهیاست تا انسان‌های فردیت‌زدوده و بی‌فکر دیروز، در قالب توده‌ای بله‌قربان‌گو گرد هم آیند. این توده، دیگر جمعی از انسان‌هایی با فردیت مستقل نیست که بتوان میان‌شان مرزی متصور شد؛ دیزی با منطق‌دان درآمیخته، و منطق‌دان با دودار. آنان هویتی ندارند، مگر به‌شکل توده. در این نمایشنامه، سرنوشت کسانی را می‌بینیم که قوه‌ی انسان‌ساز فکرشان را به کار نیانداخته‌اند و سرآخر نقشی مرده بر دیوار طبیعت شده‌اند: کرگدن.

کمیل امینی

۱۴۰۳-۰۸-۲۷

5

اگر به هر چیزی که در زندگی تو دخیله و آسیب میرسونه عادت کنی، تبدیل به کرگدن میشی. اگر منفعل و بی تفاوت در برابر واقعیت موجود باشی، کرگدن میشی. اگر به زندگی خودت و اطرافیانت اهمیت ندی، کرگدن میشی. اگر توانایی زیر سوال بردن و نقد کردن نداشته باشی،کرگدن میشی و در آخر اگر شهامت مبارزه و ایستادگی رو نداشته باشی، همرنگ جماعت میشی، که یعنی کرگدن میشی!. در جامعه دروغ گویان، راست گو بودن جرم است و در جامعه کرگدن ها، انسان بودن جرم است. برانژه انسان موند چون عادت نکرد، تسلیم نشد، فعال بود، به دنبال یک راهی برای جلوگیری بود. میخواست انسان بمونه پس تلاش میکرد، بی تفاوت نبود اما ....... به نوعی یونسکو یک جامعه ای رو نشون میده که فقط مبتنی بر ترس و همرنگ جماعت ماندن رفتار میکنن و اگر کسی خارج از این دایره باشه و تسلیم نشه، کرگدن نمیشه ولی طرد و منزوی میشه. در اخر، در وهله اول به خودم و بعد به شما میگم که به هر چیزی عادت نکنید. عادت کردن در برابر چیزی که در زندگی ما دخیل هست و به ما آسیب میرسونه، بستر رو برای آسیب های بیشتر فراهم میکنه. سکوت و منفعل بودن ما زمینه رو برای ظلم بیشتر علیه خودمون فراهم میکنه. کرگدن نباشیم .....

نمایشنامه‌ای بسیار جالب و بسیار قابل تامل بود. اگر خوندیدش حتما نقدها و تفسیرهای مرتبط رو بخونید. اینطوری هم از یه اثر درجه یک لذت بردید و هم دانش کسب کردید.

نمایشنامه کرگدن... هیچ آدمی به خودی خود بد نیست بلکه این شرایط جامعه و بدی دیگران هست که لطافت روح انسان رو از بین میبره.

موضوع قابل تاملی داشت. دوسش داشتم. برانژه کسی که تن به ذلت و همرنگ شدن با جماعت نمیده و تا آخر برای ارزشش می‌جنگه

ترجمه روان بود،شیوه نوشتن و تعریف داستان بسیار جذاب بود اما مفهوم و استعاره تبدیل ب کرگدن شدن کمی برام گنگ بود...

یه داستان تمثیلی با رگه هایی از طنز .من که خیلی لذت بردم

عالی ? حتما تحلیلشو بعدش بخونید

بسیار عالی بود. فوق العاده بود

یک نمایشنامه عالی.