کتاب قصه های عجیب برای بچه های عجیب غریب نشر انتشارات پیدایش

مارهای دراز و ترسناک می روند و می آیند. رنگ شان سبز است و زرد و سیاه. تمام مارها از کنار کلبه ی چوبی ما می گذرند. ما فقط ِ کلبه ی چوبی ما وسط یک بیابان است. دور و بر بیابان است. هیچ آدم دیگری اینجا زندگی نمی کند. شب که می شود چشم مارها برق می‌زند. آنها زل می‌زنند به من که ایستاده‌ام پشت پنجره و نگاه‌شان می‌کنم. نانا می‌گفت مارها خودشان را به شکل قطار درآورده‌اند تا ما نشناسیم شان. اما گاگا می‌گوید آنها مار نیستند. گاگا می‌گوید آنها فقط قطارند، قطارهای آهنی. نانا می‌گفت آنها آدم‌ها را می‌خورند. نانا راست می گفت. خودم هم آدم ها را توی شکم شان دیده‌ام.