کتاب ویلسون کله پوک و دوقلوهای شگفت انگیز مارک تواین نشر چشمه

ویلسون کله‌پوک داستانی برخاسته از دوران تاریک سال‌های آخر فعالیت مارک تواین و در واقع بهترین محصول آن دوران است. او قسمت بیشتر این داستان را در ناکام‌ترین دهه‌ی زندگی‌اش، دهه‌ی ۱۸۹۰، نگاشته است. در آن دوران او آخرین سال‌های دهه‌ی پنجم زندگی‌اش را سپری می‌کرد، متحمل چندین دشواری و شکست مالی شده بود و همچنین مدت هفت سال بود که به منظور صرفه‌جویی در مخارج زندگی در اروپا زندگی می‌کرد. همانند جالب‌ترین آثار تواین، این اثر یک کتاب بد است که کتابی خوب در دل آن نهفته و تقلا می‌کند از آن بیرون بیاید، و در آخر هم به طرزی قابل‌توجه موفق به این کار می‌شود. مانند تمامی واپسین کارهای دیگر او این اثر در برگیرنده‌ی یک جدال عمیق و کشمکش اخلاقی است که خود را متناوباً در حالت و شکل کمدی و تراژدی نشان می‌دهد. همچنین این داستان با لحنی پیچیده نگاشته شده که به کتاب حالت نقص و سردرگمی هنری، و درعین‌حال ژرفای عمیق اخلاقی می‌دهد. محصول این رویداد در بسیاری موارد ابهام است؛ اما نه ابهامی به دلیل ضعف مشخص در نگارش (پرداخته نشدن موضوعات به طور کامل، شکل نگرفتن کامل داستان و تغییر ناگهانی لحن)، بلکه ابهامی زاییده‌ی سخت‌ترین و پیچیده‌ترین نوع به کار‌گیری صنایع ادبی؛ به کارگیری طنزی مستمر، تندوتیز و دورنگر که خواننده را تا آخرین پیچ‌وخم‌های داستان تنها نمی‌گذارد. بنابراین عجیب نیست که این رمان به شهرت مبهمی نیز دست یافته است؛ به‌نظر می‌رسد اغتشاش سطحی و درعین‌حال نیروی فوق‌العاده‌ی داستان منتقدان را سردرگم کرده است.