کتاب یک تراژدی در فلورانس و سالومه اسکار وایلدف نشر قطره

اتاقی فرش شده در طبقه‌ی بالای خانه‌ای قدیمی در فلورانس که به مهتابی باز می‌شود. میزی برای صرف غذا، چرخ بافندگی، فرموک، و سایر وسایل بافندگی، تعدادی صندوقچه، صندلی و چهارپایه. پرده بالا می‌رود. بیانکا و خدمتکارش، ماریا، وارد می‌شوند. ماریا: شک ندارم آن جوان گُیدو باردی است، یک لرد، یک لرد دوست‌داشتنی، یک نجیب‌زاده! بیانکا: او تو را کجا به حضور پذیرفت؟ ماریا: آن‌جا، در آن کاخ، در تالاری نقاشی شده! تالاری که دیوارهایش با تصاویر زنان عریان نقاشی شده‌اند، نقاشی‌هایی که سبب شرم و یا تبسم مردان می‌شوند. اما او که یک لرد بود به‌نظر می‌رسید هیچ اعتنایی به آن‌ها نمی‌کند. بیانکا: از کجا می‌دانی او یک لرد است؟ ماریا: از کجا می‌دانم در آسمان خدایی هست؟