کتاب بازگشت به دریاچه ژنو و داستان های دیگر نشر نون

هنگامی که نور سحرگاهی کناره‌‌های دریاچه را روشن می‌کرد، چهره آن مردِ عریان هم اندکی روشن شده بود. لبخند کودکانه‌ای از میان دهان گشاد و ریش پر‌پشت او نمایان گشت. یکی از دست‌هایش را بالا می‌برد و مثل اینکه سؤالی داشته باشد، مدام کلمه‌ای شبیه «ر‌وسیا» را تکرار می‌کرد و با تکرار هرباره آن و نزدیک‌تر شدن به ساحل چهره او نیز شاد‌تر می‌شد. سرانجام قایق به ساحل خزید و کس و کار صیاد که به این شکار عجیب خیره شده بودند، غوغایی به راه انداختند، چون در تور به جای ماهی، مرد عر‌یانی را می‌دیدند.