کتاب خاطرات مرضیه حدیدچی (دباغ) اثر محسن کاظمی نشر انتشارات سوره مهر

مرضیه حدیدچى به سال ۱۳۱۸ در شهر همدان متولد شد و در خانواده‌اى مذهبى و فرهنگى رشد و نمو کرد. تحصیلات خود را از مکتب‌خانه آغاز کرد و از معلومات پدرش در یادگیرى قرآن و نهج‌البلاغه بهرۀ فراوان برد. او در ۱۳۳۳ با محمدحسن دباغ ازدواج کرد. این ازدواج سرآغاز تحولات زندگى وى محسوب مى ‌شود. در آغازین روزهاى زندگى مشترک به تبعیت از همسرش به تهران مهاجرت کرد. دباغ در حالى به تحصیل ادامه مى ‌داد و به فعالیت‌هاى سیاسى مبادرت داشت که مادر هشت فرزند بود. فعالیت‌ها و حرکت‌هاى سیاسى خانم دباغ با پخش و توزیع اعلامیه در سالهاى ۴۱ ـ ۴۰ آغاز مى ‌شود و با ورود به تشکیلات تحت هدایت شهید سعیدى در تهران شدت مى ‌یابد. حدیدچى پس از شهادت سعیدى در ۱۳۴۹ به مبارزه و تبلیغ خود علیه رژیم شاه شدت مى ‌بخشد و سرانجام در ۱۳۵۲ توسط ساواک دستگیر مى ‌شود. در کمیتۀ مشترک به همراه دخترش شدیدترین شکنجه ‌ها را تحمل کرده به سختى بیمار مى ‌شود و در زمانى که امیدى به زنده ماندنش نیست از زندان آزاد مى ‌شود، در حالى که دخترش (رضوانه) همچنان در زندان مى ‌ماند. 

دباغ پس از آزادى تحت عمل جراحى قرار مى ‌گیرد و از مرگ نجات مى ‌یابد و پس از چند ماه دوباره دستگیر و زندانى مى ‌شود. دباغ در ۱۳۵۳ براى ادامۀ مبارزاتش به خارج از کشور مى ‌رود و تا پیروزى انقلاب اسلامى در هجرت به سر مى ‌برد. طاهره دباغ پس از پیروزى انقلاب اسلامى به کشور بازگشت و در مصدر بسیارى از امور از جمله، فرماندهى سپاه همدان، مسئول بسیج خواهران و سه دوره نماینده مردم تهران و همدان در مجلس شوراى اسلامى بود. سرانجام مرضیه حدیدچی پس از تحمل دوره‌ای سخت از بیماری به تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۹۵ درگذشت.