بخش‌هایی از کتاب

- تعریف عدالت توسط تراسیماخوس به نفع انسان قویتر است. در پاسخ، سقراط استدلال می‌کند که عدالت به نفع قوی‌تر است، اما آن را فقط می‌توان در چارچوب هر جامعه خاص خودش درک کرد.

- عدالت، در نظر تئودیکاته اطاعت امری است که فرد از دستورات شخص دارای جایگاه قویتر نشان می دهد. اما اگر دستورات افراد قوی‌تر به ضرر خودشان باشد چطور؟ آیا در چنین موردی چیزی به نام عدالت وجود دارد؟

- حاکمان باید به یکی از سه روش دستمزد حاکمیت خود را دریافت کنند: پول، افتخار، یا جریمه برای امتناع از دستورات. بهترین حاکمان کسانی هستند که پول و شرافت را با هم ترکیب می کنند.

- یک دولتمرد هرگز نباید مرد ظالمی باشد، زیرا بی عدالتی باعث ایجاد تفرقه و نفرت هایی می شود که به سختی التیام می یابد. از سوی دیگر عدالت مردم را متحد می کند و باعث می شود

آنها هماهنگ عمل کنند.

- فرد عادل بسیار عاقلتر و بهتر و تواناتر از ظالمان است و ظالم از انجام عمل مشترک ناتوان است. صحبت از مردانی که شرور هستند و با هم رفتار بدی دارند، صحبت درستی نیست، زیرا اگر آنها کاملاً شرور بودند، به یکدیگر حمله کرده و به هم آسیب می رساندند. همین امر در مورد روح نیز صدق می کند. هدفی دارد که هیچ عنصر دیگری نمی تواند آن را محقق سازد.

- ماهیت عدالت هنوز برای سقراط رمز و راز بود و تا پایان عمرش نیز همینطور باقی می ماند.