بخش‌هایی از کتاب

- تعریف ماکسول برای قانون نفوذ این است که «معیار واقعی رهبری تأثیر نه بیشتر و نه کمتر است. البته این یکی از مشهورترین نقل‌قول‌های جان ماکسول است که در سراسر جهان (و شبکه جهانی اینترنت) شنیده شده است. این نقل‌قول عالی است، اما چقدر وقت می‌گذرد تا این سؤال بزرگ را از خود بپرسید: چه کسی را تحت تأثیر قرار می‌دهید؟

شاید یک سؤال بزرگتر برای ما این باشد که چه نوع نفوذی را به کسانی که ما را دنبال می‌کنند ارائه می‌دهیم؟ رهبران ناایمن اغلب بر افراد تأثیر می‌گذارند به گونه‌ای که دیگران را پایین نگه می‌دارد تا از موقعیت رهبری خود در گروه محافظت کنند. این مایه شرمساری است. بهترین رهبران می‌دانند که رهبری همیشه به معنای بالا بردن افراد تا بالاترین توانایی‌هایشان است، حتی اگر به این معنا باشد که روزی رهبران بهتری از خودشان خواهند شد.

رهبری با داشتن عنوان مشخص نمی‌شود. فرقی نمی‌کند که مدیرعامل، رئیس، سرپرست، یا مدیر باشید. اگر مردم از شما پیروی نکنند شما رهبر نیستید. ماکسول می‌گوید: «رهبری واقعی را نمی‌توان اعطا کرد، منصوب کرد یا بر خدمت گماشت. این فقط از نفوذ ناشی می‌شود و نمی‌توان آن را اجباری کرد. باید آن را به دست آورد. او ادامه می‌دهد: «وقتی نوبت به شناسایی یک رهبر واقعی می‌رسد... به ادعاهای فردی که خود را رهبر می‌داند گوش ندهید. مدارک او را بررسی نکنید. عنوان او را بررسی نکنید نفوذ او را بررسی کنید. دلیل رهبری در پیروان یافت می‌شود. او فصل را با ضرب‌المثل معروف رهبری به پایان می‌رساند: «کسی که فکر می‌کند رهبری می‌کند، اما پیروانی ندارد، فقط قدم می‌زند.

- ماکسول قانون زمین سخت را اینگونه تعریف می‌کند: "اعتماد اساس رهبری است" این شاید بزرگترین چالشی است که رهبران در قرن بیست و یکم با آن روبرو هستند. بسیاری از مردم از رهبران سرخورده‌اند، زیرا رهبران خودخواه اغلب از آنها سوءاستفاده کرده‌اند. پس اعتماد مهمترین عنصر در رهبری است. اگر اعتماد را جلب نکنید، چیزی برای ارائه ندارید.

ماکسول می‌گوید که ما «با نشان دادن مداوم شایستگی، ارتباط و شخصیت» اعتماد ایجاد می‌کنیم و باید «با اعتماد به‌عنوان با ارزش‌ترین دارایی خود رفتار کنیم». او بعداً می‌نویسد: «رهبران چگونه احترام کسب می‌کنند؟ با اتخاذ تصمیمات درست، با اعتراف به اشتباهات خود، و با قرار دادن بهترین چیز برای پیروان و سازمان بر برنامه‌های شخصی خود. به این دلیل است که «هیچ رهبری نمی‌تواند اعتماد مردم خود را از بین ببرد و انتظار داشته باشد که همچنان بر آنها تأثیر بگذارد» و همانطور که قبلاً می‌دانیم «رهبری نفوذ است، نه چیزی بیشتر».