کتاب دوستان‌ نیکولا کوچولو نشر هرمس

سر کلاس نشسته بودیم و داشتیم مسئله‌ی حساب خیلی سختی را حل می‌کردیم که درباره‌ی کشاورزی بود که یک عالم تخم‌مرغ و سیب می‌فروخت. ناگهان روفوس دستش را بلند کرد.

خانم معلم گفت: «بله، روفوس؟»

روفوس پرسید: «می‌توانم بروم بیرون؟ حالم خوب نیست.»

خانم معلم به روفوس گفت که بیاید جلوی میزش؛ نگاهی به او انداخت و دستش را گذاشت روی پیشانی‌اش و گفت: «انگار واقعاً حالت خوب نیست، می‌توانی بروی بیرون، برو درمانگاه و بگو معاینه‌ات کنند.»

روفوس هم با خوشحالی و بدون اینکه مسئله‌اش را حل کند رفت. بعد کلوتر هم دستش را بلند کرد و خانم معلم هم او را جریمه کرد که این جمله را به زمان‌های مختلف صرف کند: «من هیچ‌وقت نباید خودم را به مریضی بزنم تا بهانه‌ای داشته باشم که مسئله‌ی حسابم را حل نکنم.»

-از متن کتاب-