کتاب کمپینگ نشر انتشارات کتاب‌سرای نیک

انسان در تاریخ پر فراز و نشیب خویش توانست در بستر طبیعت رشد و نمو کند، تمدن بسازد، خدا را دریابد و صنعت را پدید آورد. از دل همین بستر ابزار بسازد و با این ابزار زندگی خود را به شکلی متفاوت دنبال کند. صنعتی شدن شاید نخستین تلاقی بلعیدن طبیعت در تاریخ و اندیشدن در باب آینده نوع بشر است. عشاق طبیعت در این عصر، و با ورود خودروهای چهارچرخ تلاش کردند که سهمی در آشتی مادر و فرزند مدرن شده داشته باشند. ولی ورود ناآگاهانه، مدیریت نشده و غیر مسئولانه‌ هر امر صنعتی و مدرن، سلامت و امنیت، تعادل و توازن طبیعت را تهدید می‌کند.

شاید استمرار ورود انسانها به طبیعت، حتی معیشت، فرهنگ و هنجارهای جوامع محلی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تغییرات عمده فرهنگی در اعصار معاصر در مناطق بکر طبیعی با زادبومهای خو گرفته با منطقه، نشانی از این روند در سالهای اخیر است. بازگشت به فهم رابطه انسان و طبیعت و بررسی آن در دوره‌های مختلف تاریخی می تواند در این مسیر ما را راهنمایی کرده و در حفظ میراث طبیعی در عصر صنعتی و دوران مدرن کمک کند. از سال‌های دوری که انسان برای در پناه ماندن از خطرات طبیعت به غارهای طبیعی پناه آورد. و یا دورانی که انسان کم‌کم به واسطه ابزار و سلاح‌هایی که ساخت بیشتر سفر و ماجراجویی کرد و تمدنها را خلق نمود.

رابطه انسان و طبیعت در دوران باستان همخوانی و هارمونی بیشتری داشت. در متون کهن هندی طبیعت و دنیای پیرامون به نوعی در غالب خدا معنی می‌گرفت و بسیاری از مذاهب ابتدایی بشر پیش از ابراهیمی، مبتنی بر نقش طبیعت در زندگی بشر بود. خدایان آب، دریا، خورشید، ماه، کوهستان، جنگل و رودخانه در فرهنگ های باستانی معتقد بودند که طبیعت پیرامون انسان مقدس است و انسان حیات و ممات خویش را از آن گرفته است. ایشان معتقد بودند تخریب طبیعت ضربه‌ای به پیکر هستی خود انسان است.

شاید بتوان گفت رنسانس غربی و شیوع افکار فیلسوفانی چون دکارت، نخستین تغییر عمده نگاه بشر به طبعیت بود. تحولی که منجر به فاصله گرفتن انسان از طبیعت می‌شد. دکارت می‌گفت حقیقت انسان اندیشه و حقیقت طبیعت بُعد است. از این رو انسان تنها موجود دارای روح در هستی تلقی می‌شد و طبیعت، تنها منابعی برای پیشرفت نوع بشر.

باید توجه داشته باشیم که هیچ توسعه و پیشرفتی بدون ارتباط مناسب با طبیعت و محیط زیست و در نظر نگرفتن اکوسیستم و عدم توجه به اثرات و واکنش‌های طبیعت و اکوسیستم پایدار نخواهد بود و علیرغم بوجود آمدن نتایج مثبت کوتاه مدت، در دراز مدت هزینه هنگفتی را برای جامعه به بار خواهد آورد. ما به عنوان انسان مدرن، نیازمند طبیعت هستیم و با حضور در آن لذت می‌بریم. برای ایجاد تحولی در این رابطه نیازمند نوعی فرهنگ‌سازی عمومی هستیم. کمپین یا اقامت در طبیعت نوعی همزیستی انسان مدرن با طبیعت است که نیازمند فرهنگ سازی احترام به طبیعت است. بهترین اتفاق این است که این تحول را از خود شروع کنیم. احترام به محیط زیست اطرافمان در واقع احترام به خود و یکپارچگی جهان هستی است. جامعه از تک تک افراد تشکیل می‌شود پس کافیست هرکدام نقش خود را بدرستی ایفا کنیم.

برگشت به طبیعت و تجدید روابط با آن، می‌تواند یکی ازمهم ترین راهکارها برای جلوگیری و درمان اثرات منفی زندگی صنعتی امروزی باشد. کمپینگ، آفرود و طبیعت‌گردی یکی از بهترین تفریحاتی است که می‌توان در این دوران صنعتی و در آلودگی شهرها تجربه کرد. همه‌ی ما به خاطر زندگی‌های پرمشغله‌ی امروزی به استراحت در طبیعت بکر نیاز داریم. اما طبیعت‌گردی ما نباید باعث آسیب زدن به محیط زیست شود. برای حفظ طبیعت و محیط زیست باید راه و رسم طبیعت‌گردی مسؤولانه را یاد بگیرید.

اگر امروز مراقب طبیعت و محیط زیست نباشیم، نه تنها محیط زیست بلکه‌ی آینده‌ی خودمان و فرزندان‌مان را به خطر می‌اندازیم. این اثر یکی از روشهای فرهنگ سازی در باب احترام به میراث طبیعی مان تلقی گردد. بدون تردید نشر چنین آثاری، بیش از پیش انسان مدرن را با طبیعت آشتی می دهد و بازگشت به خویشتن جان را لذت بخش تر می نماید.