کتاب قتل از دید چند راوی نشر شبنا

از دور نزدیک شدنش را می‌بینم. از لحظه‌ای که رسیدیم اینجا پلوتو چشمش میخِ آن شیتزو کوچولو بوده. پلوتو یک هاسکی بالغ است که جذبِ نژادهای کوچک‌تر از خودش می‌شود. قبلاً خیلی فکرم درگیر این موضوع بود که انگیزه‌اش برای این شیفتگی چیست. شاید پای قدرت در بین است؟

پلوتو با اطمینان کامل سعی می‌کند سوار شیتزو شود.

صدای جیغ زنی به هوا بلند می‌شود. زن، صاحب شیتزو کوچولو است و فوراً به‌سمتش می‌دود تا آنها را از هم جدا کند.

تقریباً یک دقیقه از جایم تکان نمی‌خورم. گاهی نباید قاطی این‌جور مسائل شد تا خودبه‌خود حل شوند، اما این بار، بخت یار نیست. به‌طرف پلوتو می‌روم تا بگیرمش.

زن سرم فریاد می‌کشد که: «این هاسکی مال شماست؟» یک پیراهن قرمز روشن نواردوزی‌شده با نوار سبز به تن دارد و مرا به یاد گوجه‌فرنگی می‌اندازد. کاملاً مشخص است شیتزوی او مشکلی با پلوتو ندارد. زن، دوبرابر من سن دارد اما نمی‌داند محوطۀ حیوانات خانگی درشت‌جثه و کوچک‌جثه جدا از یکدیگر هستند و او وارد محوطۀ اشتباهی شده است.

قلادۀ پلوتو را در دست می‌گیرم و بند قلاده را می‌کشم. «گرفتمش.» حواس پلوتو را با یک خوراکی تشویقی پرت می‌کنم. پلوتو شیفتۀ نژادهای ریزه‌میزه است اما غذا را بیشتر دوست دارد.

«خوبه. علاقه‌ای به هاسکی‌ها ندارم.»

پلوتو را که هنوز برای آن دوتای دیگر له‌له می‌زند از صحنه دور می‌کنم. استنلی، از نژاد باسِت هوند، تاتی‌تاتی‌کنان به‌سمت ما می‌آید. لابرادور مشکی، بِس قدری بدقِلِق است. بِس کم‌سن‌تر است و دلش نمی‌خواهد برود. عاقبت او را از دستۀ لابرادورها و رتریورها که گروه بازی کوچکی را تشکیل داده‌اند دور می‌کنم. بعد از دو ساعت گردش در پارک مخصوص حیوانات خانگی، هر سه‌تاشان به هن‌وهن افتاده‌اند و تشنه، آمادۀ چُرتی کوتاه هستند.

-متن از کتاب-