اسماعیل خان بروجردی معروف به سرباز، از جمله شعرایی است که با وجود اشتهار نسبی در دورۀ قاجار، نهتنها در لرستان، بلکه در پایتخت و میان ادیبان نیز تاکنون مورد توجه جدی قرار نگرفته است. قدیمیترین منبعی که او اشارهای داشته، «سفینة المحمود» است که محمودمیرزا آن را به امر پدرش فتحعلی شاه در سال 1240 به نگارش درآورده است. در این کتاب آمده است: «نامش اسمعیل خان، از احشامات فیلی لرستان است و از طایفۀ کاکاوند». او را میتوان رشدیافته در خانوادهای عشایری دانست که پس از مدتی در بروجرد اسکان دائم یافت.