کتاب دموکراسی ها چگونه می میرند؟ بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه

آیا دموکراسی در خطر است؟ ما [به عنوان شهروندان آمریکایی] هیچ‌گاه تصور نمی‌کردیم روزی چنین پرسشی را مطرح کنیم. ما دو نفر پانزده سال است که همکاریم. در این مدت راجع به ناکامی‌های دموکراسی در نقاط جغرافیایی و مقاطع زمانی مختلف فکر کرده‌ایم، مطلب نوشته‌ایم و برای دانشجویانمان سخنرانی کرده‌ایم. دهه تاریک ۱۹۳۰ در اروپا و دهه سرکوبگری ۱۹۷۰ در آمریکای لاتین از جمله این مقاطع زمانی هستند. سال‌ها در مورد انواع جدید اقتدارگرایی که در گوشه و کنار جهان ظهور می‌کند تحقیق کرده‌ایم. برای ما چگونگی و چرایی مرگ دموکراسی‌ها نوعی دلمشغولی حرفه‌ای محسوب می‌شود. اما اکنون توجه ما به سمت کشور خودمان معطوف شده است. طی دو سال گذشته، سیاستمداران مطالبی به زبان آورده‌ و کارهایی انجام داده‌اند که در ایالات متحده بی‌سابقه بوده است. باید اذعان داشت که اعمال و گفتار این‌چنینی، پیش‌درآمد بحران دموکراتیک در سایر کشورهای جهان بوده است. برای ما نیز مانند بسیاری دیگر از شهروندان آمریکایی، این موضوع مایه وحشت و نگرانی است، البته سعی می‌کنیم به خودمان اطمینان بدهیم که اوضاع آمریکا نمی‌تواند خیلی وخیم باشد. اگرچه می‌دانیم دموکراسی‌ها همواره شکننده هستند اما دموکراسی ما توانسته است به نحوی فراتر از انتظار عمل کند. [با خودمان گفتیم] قانون اساسی ما، اعتقادمان به آزادی و برابری در سطح ملی، طبقه متوسطی که در طول تاریخ همواره مستحکم و قوی بوده است، سطح بالای سواد و ثروت مردم و وجود بخش خصوصی وسیع و متنوع، کشور ما را از زوال دموکراسی - که در کشورهای دیگر اتفاق افتاده - مصون نگه می‌دارد. با وجود این، نگرانیم. امروزه سیاستمداران آمریکایی رقبای خود را دشمن فرض می‌کنند، مطبوعات آزاد را تحت فشار قرار می‌دهند و تهدید می‌کنند که نتایج انتخابات را نخواهند پذیرفت. آن‌ها سعی دارند نهادهایی همچون دادگاه‌ها، سرویس‌های اطلاعاتی و کمیته‌های اخلاق را که وظیفه حراست از دموکراسی را برعهده دارند، تضعیف کنند. آمریکا در این عرصه تنها نیست. پژوهشگران به طور فزاینده‌ای نگران هستند که دموکراسی در سرتاسر جهان، حتی در کشورهایی که وجود دموکراسی بدیهی انگاشته می‌شود، در معرض تهدید قرار دارد. دولت‌های پوپولیستی در کشورهایی چون مجارستان، ترکیه و لهستان نهادهای دموکراتیک را هدف قرار داده‌اند. نیروهای افراطی در کشورهایی از قبیل اتریش، فرانسه، آلمان، هلند و سایر نقاط اروپا به موفقیت‌هایی چشمگیر در انتخابات دست یافته‌اند. در ایالات متحده نیز برای اولین‌بار در طول تاریخ، فردی که هیچ‌گونه سابقه زمامداری ندارد، تعهدش به حقوق تعیین‌شده در قانون اساسی مورد تردید است و علناً تمایلات اقتدارگرایانه از خود نشان می‌دهد، به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شده است. معنای این وقایع چیست؟ آیا شاهد انحطاط و سقوط یکی از قدیمی‌ترین و موفق‌ترین دموکراسی‌های جهان هستیم؟