کتاب تو باشی خنده و یار تو شادی جو هوآر نشر برگ و باد

آنچه که می‌تواند از میزان آسیب‌ و صدمه‌ی رنج‌های پنهان در لایه‌های عمیق ناخودآگاه ما بکاهد فقط خودآگاهی و شناخت خود است. تار و پود زندگی از نشیب و فرازهای بسیاری بافته شده است و عادتهای مخرب می‌تواند ما را در سفرهای ذهنی مشوش و دردآور نگه ‌دارد و آنچه که با او بیگانه می‌مانیم لحظه‌ی اکنون ماست. در دیروزها سیر می‌کنیم و زخم‌ها را عمیق می‌سازیم در بهت و دلهره‌ی فردا هزاران هزار علامت سوال به ذهنمان وارد می‌آوریم غافل از اینکه آنچه می‌بازیم زمان حال ماست که درست در همین لحظه، آن را به دیروزها، فرداها، کنکاش‌ها، نقد و انتقادات، تعبیر و تفسیرها، داوری‌ها و چراها، افسوس‌ها و خشم‌ها باخته‌ایم. ارتباط با اکنون و تنها این لحظه از زندگی یعنی آشتی با اکنون و در آغوش کشیدن لحظه‌ها و بلعیدن طعم و عطر حیات و زندگی. همین حالا متفاوت‌تر از قبل نفس بکش. مخاطب عزیز! با توجه و آگاهانه هوا را عمیق از مجرای بینی به درون هدایت کن، مسیری را که این هوا طی می‌کند تا به وجودت راه یابد تجسم کن، همین سرشاری وجودت از حس زندگی در این لحظه، لختی بعد لحظه‌ی اکنونی دیگر است و زندگی اینگونه جریان دارد. آنچه که آدمی را توانمند می‌سازد این قابلیت است که نه بیش از حد واکنش‌‌پذیر و نه تحت تاثیر و شکل‌پذیر آنچه باشد که در پیرامون می‌گذرد. دوست من! این واقعیت اجتناب‌ناپذیر بر زندگی همه‌ی ما مستولی است که ذهن ما پیوسته در حال پرواز است و میل دارد ارتباط خود را با جسم از دست بدهد و همین موجب می‌شود درگیر انواع نشخوارهای ذهنی، افکار ناخودآگاه و وسواس‌گونه خطاهای شناختی راجع به اتفاقات و رخدادهای زندگی ‌شویم. در کل یا نگران و مضطرب آینده‌ایم و یا اندوهگین و خمود گذشته.