کتاب دریای معرفت اثر نصرالله پورجوادی نشر هرمس

دریا یکی از نمادهای توانمند و رایج در آثار عرفانی و صوفیانه قرن سوم بوده است و توانمندی آن هم به دلیل اوصافی است که برای این مفهوم در نظر می‌گرفتند. پهناوری و عظمت و شکوه و بی‌نهایت بودن و همچنین مهلک بودن دریا از یک سو و فایده‌مند بودن آن، به دلیل داشتن آب و گوهری همچون مروارید در اعماق آن، از سوی دیگر، سبب شده است که دریا را، در زبان پارسی، که سخن گفتن در آن بیشتر از طریق تشبیه و تمثیل و به طور کلی تعبیرات مجازی (متافورها) صورت می‌گرفته است، متداول گردد.