کتاب آنچه منظر نیست! نشر پژوهشکده نظر

منظر، پدیده‌ای نوظهور در معارف مربوط به مکان است که در زبان فارسی به‌دلیل سابقه طولانی واژه منظر با شبهۀ «شناخته‌شدن» روبروست. فرهنگ ایران به‌گواهی زبان فارسی از بیش از هزار سال قبل مفهوم توأمان عینی- ذهنی منظر را درك کرده بود و برای تمییز آن از «صورت» یا «تصور»، واژه منظر را ساخته بود. در ایران از آغاز دهۀ 80 شمسی مفهوم منظر در دانشگاه رایج شد؛ در دو دهۀ گذشته اقبال به مفهوم منظر شتاب زیادي گرفته است. این جاذبه، آسیب‌های طبیعی خود را نیز به‌همراه داشته: تعریف‌های خودبنیاد و تفسیرهای سلیقه‌ای. براي جلوگیری از بدفهمی منظر لازم بود تا تعاریف استاندارد و علمی متکی به منابع معتبر بیان شود. پژوهشگران کتاب حاضر دریافتند که کثرت تعابیر خودبنیاد چنان بر تعاریف علمی غلبه کرده که لازم است در گام نخست از هر آنچه که منظر نیست، تبری جسته شود. پس از آن است که می‌توان بر «آنچه منظر است» پاي فشرد.