کتاب امید ییلماز گونِی نشر پندار تابان

امید ۱- صبح/ خارجی/ روز. مقابلِ چرخ‌دستیِ کبابی صبح، نمایی از درشکه‌چی‌های بیکار. جبار: یه نگاه به این بلیت بنداز ببینم! کارگر نشسته: درنیومده داداش! جبار: آمورتی هم درنیومده؟ کارگر نشسته: نه داداش! جبار: [به روزنامه‌فروش] یه روزنامه‌ای بهم بده که شماره‌های بخت‌آزمایی رو توش نوشته باشه. کارگر نشسته: جبار این روزها خیلی عوض شده‌ها... صدای قطار و مسافران. درشکه‌چی‌ها، مسافرانی که سوار می‌شوند و می‌روند. درشکه‌چی اول: بفرمایید آقایون! بفرمایید! بدون معطلی می‌ریم ها... بعدی رو سوار شین... درشکه‌چی دوم: بفرمایید سوار شین! درشکه‌چی سوم: بفرمایید همشیره! درشکه‌چی اول: بفرمایید آقا! درشکه‌چی دوم: همشیره زود باشین، زودتر! جبار: برسونمت داداش! مرد اول: لازم نکرده! جبار: بفرمایید برسونمتون! مرد دوم: نه! نمی‌خواد! جبار: برسونمتون همشهری... مرد: تا پاپاز باغچه چقدر می‌گیری داداش؟ جبار: سه لیره می‌شه. مرد: زیاده! جبار: چقدر می‌خوای بدی همشهری؟ مرد: هفتادوپنج کروش. جبار: مگه می‌شه تا پاپاز باغچه با هفتادوپنج کروش رفت بابا؟ مرد: خود دانی داداش. جبار: آخرش چقدر؟ مرد: هفتادوپنج کروش. جبار: برو بابا! جبار: ببین منو، دو و نیم لیر بده برسونمتون. دو و نیم لیره بابا، دو و نیم... - متن کتاب -