کتاب کلیله و دمنه نشر انتشارات نگاه

کلیله و دمنه به انشای ابوالمعالی نصرالله منشی و براساس تصحیح مجتبی مینوی تهرانی و به اهتمام نیما مهدیکار به چاپ رسیده است. کتاب کلیله و دِمْنه از مجموعه های دانش و حکمت است که مردمان خردمند قدیم گرد آوردند و «به هرگونه زبان» نوشتند و از برای فرزندان خویش به یادگار گذاشتند و در دورانهای متمادی گرامی می داشتند، می خواندند و از آن حکمت عملی و آدابِ زندگی و زبان می آموختند. از کلیله و دمنه در طول سالها ترجمه های متفاوتی شده است که هر کدام از آنها معایب و محاسن خاص خود را دارد. اما از میان آنها معروف ترین و پاکیزه ترین ترجمه، مشهور به کلیله و دمنه بهرام شاهی است. کلیله و دمنه از زبان سانسکریت هند به زبان پهلوی (زبان باستان ایران) ترجمه شد، سپس به وسیله عبدالله بن المقفع به زبان عربی برگردانده شد. بعدها به دستور نصر بن احمد سامانی به نثر دری نوشته شد و رودکی شاعر آغاز قرن چهارم آن را به شعر پارسی زیبا درآورد. در اوائل قرن ششم ترجمه بلیغ و ادبی دیگری از آن به وسیله ابوالمعالی نصرالله منشی انجام گرفت که همان مشهور به کلیله و دمنه بهرام شاهی است.