کتاب صوتی ابله نشر استودیو نوار

کتاب خودش جذابه البته نه برای هرکسی! حس میکنم ادبیات و رمان های روسی حال و هوای خاص خودشونو دارن و اگه تاحالا رمان روسی نخوندین کمی طول میکشه تا به سبکشون و به خصوص به اسم هاشون عادت کنید بعدش باید تصمیم بگیرید از رمان های روسی خوشتون میاد یا نه ولی این کتاب رو من دوس داشتم هرچند وسطاشم ولی باید بگم گویندگی این نسخه بنظر من افتضاحه واقعا نمیفهمم چرا تو نظرات انقدر از گویندگی تعریف شده شما همین نمونه اشو که گوش بدین مشخصه و کاملا حوصله اتون سر میره گوینده کل متن رو یکنواخت خونده توش. من این کتابو از طا ق چه با گویندگی ارمان ساطانزاده تهیه کردم که واقعا قشنگ اجراش کرده حتی بعضی وقتا که شخصیت هارو قاطی میکنم از نوع صحبت کردن شخصیت ها تا حدودی تشخیص میدم اون کیه خلاصه که کتاب رو قطعا با گویندگی ارمان سلطانزاده تهیه کنید قشنگه به شرط اینکه از رمان های روسی خوشتون بیاد اصن نمونه ی ایشون رو گوش کنیدمتوجه تفاوتش با این نسخه میشید. اها اینم در رابطه با خود داستان بگم من کامل گوشش ندادم پس شاید نظر قطعی نتونم بدم ولی تا اینجه که بیش از یک سومش رو گوش دادم بنظرم داستان در مورد شخصی هست که ابله نیست فقط بیش از اندازه صادق است و از این حیث طرف رو ابله میپندارند که البته در طول داستان خواننده هم ممکنه از این میزان از صداقت حرص بخوره و مثلا اگه تو دنیای واقعی شخصیت اصلی داستان دوستش بود بهش مثلا میگفت اخه ابله چرا رفتی فلان چیزو بهش گفتی!!😁🤷🏻‍♂️

ابله کتابی که به خوبی یک آدم ابله رو توصیف میکنه و در حالی که در طول داستان بارها معتقد بودم که طرف ابله نیست ولی بعد از تمام شدن کتاب به قطعیت با نظر نویسنده در مورد اسم کتاب موافق بودم و با کلی حرص خوردن بخاطر کارهایی که شخصیت اصلی انجام می‌داد خیلی طول کشید تا کتاب رو تموم کنم، پرحرفی های افراد داخل داستان و اسم‌های مختلف و نسبتهایی که وجود داشت گاهی منو گیج میکرد طوری که چند صفحه به عقب برمیگشتم تا یادم بیاد اون شخص کی بود و چیکاره بود!! خلاصه که خواندن این کتاب حوصله زیادی میخواد، من چون کتاب‌های قبلی (جنایات و مکافات و برادران کارامازوف) رو خونده بودم، همش فکر میکردم قرار اتفاق خاصی بیفته و این انتظار اذیتم میکرد تا اینکه این فکر رو گذاشتم کنار و سعی کردم از کتاب لذت ببرم، نمیدونم کتاب رو دوس داشتم یا نه ولی قطعا خواندنش رو به هرکسی توصیه نمیکنم...

راوی که الحق زحمت کشیده بود اما تنظیم و میکس بعضی جاها، جا افتادگی داشت و آدم نمی‌فهمد دقیقا چقدر از متن جا مونده اما داستان الان که تموم شده واقعا حس سنگینی دارم و ناراحتم شخصیت پردازی عجیبی داشت و هنوز برام هضم نشده. در مورد شخصیت ها فکر میکنم اگر بسیاری از شخصیت ها را از داستان حذف کنیم لطمه ای به قصه وارد نمی‌شود اما این ها در واقع برای آن بودند که نویسنده حرف های خودش را در دهان شان بگذارد یا نمایندگی بخشی از جامعه را بکنند در کل قصه ای بود که من رو با خودش همراه کرد و مشتاق ادامه اش بودم پایانش هم اگرچه به ظاهر غیرقابل پیش‌بینی بود اما من چند باری همچین حدسی میزدم که خب همین هم به مدد نشانه های نویسنده بود

برای کسانی که به ادبیات روسیه با تمام مختصاتش علاقه‌مند هستند، فوق‌العاده ست. اما سایرین شاید حوصله‌شون از ماجراهای طولانی و گفت‌وگوهای کش‌دار سر بره. من خیلی لذت بردم؛ آمیزه‌ای از عشقی پرشور و تحلیل‌های اجتماعی جالب! اگه خواستید کتاب متنی رو بخرید حتماً یه ترجمه‌ی دیگه انتخاب کنید، مترجم تو جمله‌بندی و استفاده از کنایه‌های فارسی اشکالات فاحشی داره. اجرای راوی واقعاً عالی بود. صدای بعضی شخصیت‌ها اونقدر متفاوت بود که باورکردنی نیست همه‌ش از یه حنجره بیرون میاد. اشکالات خوانششون واقعاً ناچیز بود که ممکنه به خاطر ترجمه باشه.

م دهنوی

۱۴۰۲-۰۲-۰۶

3

گوینده عالی، داستان ضعیف با یک عالم آدم مریض با ذهن های آشفته و ناپایدار که مدام نظراتشون تغییر می‌کنه. گرچه فکر میکنم دلیل این ضعیف بودن کتاب انتشار اون در پاورقی مجله بوده و احتیاج مالی نویسنده‌اش، وگرنه آثار دیگۀ نویسنده عالی هستن. شاید قمارباز هم به اندازۀ این کتاب ضعیف بود. برای مطالعۀ داستایوفسکی باید جنایت و مکافات خوند، برادران کارامازوف و مرگ ایوان ایلیچ با آن کیفیات دقیق و عمیق روح بشری.

حسین مومنیان

۱۴۰۳-۰۳-۰۸

4

داستایفوسکی! چه می‌توان گفت؟ به عنوان فردی که کتاب‌های مختلف تاریخی و رمان‌های مختلف روسی را خوانده‌ام، نکته جالبی وجود دارد که اشتراکش با دوستان خالی از لطف نیست. من مردم روسیه و رفتارش، دلایل منجر به انقلاب کمونیستی و سقوط تزار را، بیشتر در آثار داستایوفسکی فهمیدم و درک کردم تا در کتب تاریخی مربوط به روسیه قرن ١٩ و ٢٠. بگذارید داستایوفسکی اسلحه‌اش را روی شقیقه شما بگذارد. بنگ!

من کلا ادبیات روسیه را دوست دارم، مدتها بود میخواستم ابله را بخوانم ولی ممکن نشده بود، به نظر من علیرغم طویل بودن داستان اصلا خسته کننده نیست.اجرای عالی راوی و ترجمه عالی جناب شهدی دست بدست هم داده تا براحتی بتوان با کتاب ارتباط برقرار کرد و حتی از شخصیتها تصویرسازی کرد. من که لذت بردم

رمان که شاهکار بود. و از اجرا و روایت آقای علی اکبری که بی نظیر و فوق العاده بود هر چه بگیم کم گفتیم. دست مریزاد کتاب صوتی ای که راویش بدون دخالت دادن لحن های شخصی و یکنواخت مثل گزارشگران فوتبال که اصلا نمیشه واقعا با صداشون کتاب گوش داد، یک کتاب رو روایت کنه کم پیدا میشه.

الان که به اخر کتاب رسیدم ، واقعا لازم نبود این کتاب رو بخونم 😑 متاسفانه جذاب نیست و دوبله خیلی خوب بود و تلاش خیلی زیادی کرد تا کتاب رو خیلی بهتر توصیف کنه ولی روند کتاب طوری بود که راوی ۹۰٪ در حال تعریف کردنه و بعضی وقتا شخصیت ها صحبت میکنن این برای من خیلی خسته کننده بود

کتاب برای من که طرفدار داستان‌های شخصیت محور هستم (و نه حادثه محور) مثل بقیه کتابهای داستایوفسکی لذت بخش بود. اما اگر بخوام نظرم به درد بقیه بخوره باید بگم نسبت به کتابی مثل جنایت و مکافات، طولانی تره و جاذبه کمتری داره