معرفی، خرید و دانلود کتاب هنر ظریف بیخیالی

چارلز بوکوفسکی یک الکلی، یک خانم باز، یک قمارباز دائمی، بی پول و جنس ارزان خر، بدهکار و در بدترین روزهای خود یک شاعر بود. احتمالا او آخرین آدم روی زمین بود که شما برای گرفتن پند زندگی سراغش بروید و یا انتظار داشته باشید که توی هیچ گونه کتاب خودیاری نامش را ببینید. به همین دلیل ایشان بهترین نقطه برای شروع هستند. بوکوفسکی می­خواست نویسنده شود. اما چندین دهه بود که تقریبا هر مجله، روزنامه، ژورنال، آژانس و ناشری که او با آنها ملاقات می‌کرد کارهایش رو رد می‌کردند. آنها می­گفتند کارهایش وحشتناک، خام، چندش آور و افتضاح است. همینطور که کارهایش پشت سر هم رد می‌شد حجم عظیم شکست‌هایش او را به شدت در یک افسردگی ناشی از مصرف الکل سوق داد که در بیشتر زندگی گریبان گیرش بود. بوکوفسکی روزانه به عنوان نامه نویس در یک اداره پست کار می­کرد. او دستمزد بسیار کمی می‌گرفت و بخش عمده‌ی آن را خرج مشروبات الکلی می‌کرد. مابقی آن را صرف شرط بندی در مسابقات اسب سواری می‌کرد. شب‌ها تنهایی مشروب می­خورد و گاهی با دستگاه تایپ قدیمی­اش شعرهایش را تایپ می­کرد. اغلب روی زمینی از خواب بیدار می­شد که شب قبل را بیرون از خانه در آنجا گذرانده بود. سی سال به همین منوال گذشت، بیشتر آن با تلخی بی معنی الکل، مواد مخدر، قمار و زنان خیابانی به سر شد. سپس وقتی بوکفسکی پنجاه ساله بود بعد از یک عمر شکست و بیزاری از خود، یک سردبیر در یک انتشارات مستقل کوچک علاقه­ی عجیبی به وی پیدا کرد. سردبیر نمی­توانست به بوکفسکی وعده­ی پول زیاد یا فروش زیاد را بدهد. اما او لطف عجیبی به این بازنده­ی مست داشت بنابراین او تصمیم گرفت یک فرصتی به وی بدهد. این اولین فرصت واقعی بود که بوکفسکی تا به حال به دست آورده بود و می­دانست احتمالا تنها فرصتی بود که می­توانست به چنگ آورد بوکفسکی در پاسخ به سردبیر نوشت: "من دوتا راه دارم در اداره پست بمانم و دیوانه شوم و یا اینکه از آنجا بیرون بیایم و اینجا روی نویسندگی ام کار کنم و از گرسنگی بمیرم. من تصمیم دارم از گرسنگی بمیرم." با امضای قرارداد، بوکفسکی اولین رمان خود را در عرض سه هفته نوشت. نام رمان خیلی ساده "اداره پست" بود. در بخش تقدیم کتاب او نوشت: "تقدیم به هیچ کس." بوکفسکی کارش را به عنوان داستان­نویس و شاعر انجام می‌داد. او در ادامه شش رمان و صدها شعر به چاپ رساند و بیشتر از دو میلیون نسخه از کتاب­هایش به فروش رسید. محبوبیت او همه‌ی افراد به ویژه خود او را تحت تاثیر قرار داد. داستان­هایی مانند داستان­های بوکفسکی نان و کره­ی روایت نویسی فرهنگی ماست.