کتاب آمیخته به بوی ادویه ها نشر ثالث

یه سری از داستان‌ها خیلی خوب و یه سری متوسط بودن. من اولش فکر می‌کردم یه داستان بلنده و اون هم بخاطر اینکه داستان اول انگار بی‌سروته تموم شد و من منتظر بودم تو بخش بعدی فصل دوم رو بخونم که خب، متوجه شدم مجموعه داستان کوتاهه. با داستان ننه مملکت گریه کردم و خیلی دوسش داشتم.اینکه هنوز بعد از گذشت سالها از جنگ جنوب ایران به قدری خرابه که داستان‌های معاصر هم همه تم غمگین دارند مایه‌ی تاسفه. در کل مجموعه داستانیه که اگر به جنوب و فرهنگش علاقه داشته باشید از خوندنش لذت می‌برید.

به لهجه بود واز عمق وجود گفته شده طوری که میفهمیدی نویسنده انها رو حس کرده وبا تک تک آدمهای قصه هایش زندگی کرده بود،لذت بردم و امیدوارم قلم روانش ادامه دار باشد.

عالی بود.بعضی از داستان ها اشک آدم رو در میورد.ننه مملکت و آمیخته به بوی ادویه ها رو خیلی دوست داشتم.

بیشتر دلنوشته های احساسی و آبکی یه دختر خانم است تا داستان کوتاه حرفه ای

اصلا دوستش نداشتم داستان های سطحی و معمولی