کتاب انصارالحسین(علیه السلام) الگوی انصارالمهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نشر یاس نبی

به درستی که من اصحاب و یارانی باوفاتر و بهتر از یاران خود را سراغ ندارم. تاریخ به انسان­های بزرگ و استواری تعلق دارد که با همتی والا و اراده­ای پولادین، صفحه­های زرین آن را خلق کرده و به آن حیاتی جاودانه بخشیده­اند. تاریخ، مولود زندگی رادمردان و شیرزنانی است که در میدان انسانیت به تمامی ارزش­های انسانی و الهی پایبند بوده و تا سرحد امکان به آن­ها عینیت بخشیده­اند. آنان در متن طوفان مصائب و ناملایمات، کرامت انسانی خود را پاس داشتند و در اعتلای مبانی اعتقادی خویش ایستادگی کردند و هیچ گردباد بلایی آنان را از پای درنیاورد. تاریخ­سازان بزرگ در میادین حوادث تا پای جان ایستادگی کردند و هرگز در برابر آنچه که بخواهد قداست و کرامت انسانی آنان را خدشه­دار کند، سر تعظیم فرود نیاوردند. در گذر تاریخ به آزادمردانی تربیت یافته در مکتب انبیاء و اوصیای الهی برخورد می­کنیم که انوار وجودی آن­ها فرا راه بشریت را روشن ساخت و آنان الگوهایی شدند که خورشیدگونه نورافشانی کردند و کرامت و عظمت انسان کامل بودن را به رخ خلایق کشیدند. حماسه­ی عاشورا یکی از جامع­ترین رویدادهای تاریخ است که هنوز با گذشت قرن­ها از آن واقعه­ی جانسوز، طراوت و جذّابیت و آموزندگی خود را حفظ کرده است. درس­ها و عبرت­های نهفته در متن عاشورای ۶۱ هجری بهترین ابزار و چراغ برای عبور از تاریکی­های عصر تکنولوژی و ارتباطات است؛ چراکه کلّ یوم عاشورا و کلّ أرض کربلاست. عاشورا و حماسه­ی ابی عبدالله(ع) دانشگاهی است که عالی­ترین دروس معرفتی را در کوتاه­ترین زمان ممکن ارائه کرد و دانش آموختگان آن مکتب، ره صد ساله را یک روزه طی کرده­اند و در کتاب تاریخ به شخصیت­های بی­نظیری مبدل شده­اند که یادشان در دل­ها جاودانه شده و نامشان همیشه و همه جا بر زبان­ها جاری­ست. پدیدآورندگان حماسه­ی حسینی(ع)، عاشورایی را پایه­ریزی کردند که زنده و زاینده است و به سان چشمه­ای جوشان که همه­ی زمین­ و زمان را درنوردیده است و کام هر تشنه­ی معرفتی را در مسیر خود با جرعه­های زلال و حیات­بخش خود سیراب می­کند. نقش­آفرینان حادثه­ی عاشورا، بحر خروشان فضیلت و حقیقتی را خلق کرده­اند که امواج بیدارگر او را آرام و قراری نیست و غواصان ماهر و ژرف­نگر عرصه­ی محراب و منبر، هر روزه از ژرفای عمیق آن بحر خروشان، گوهرهای ناب و نایاب را استخراج می­کنند تا به کوردلان خفته در پیله­ی غفلت بفهمانند که عاشورا فراموش شدنی نیست. سلحشوران طَف آزادمردانی بودند واله و شیدا که در میدان عشق­بازی خوش درخشیدند تا آنجا که به قول امیر بیان و سلطان کلام، امام علی(ع) احدی از گذشتگان نتوانسته­اند گوی سبقت را در شهادت و عشق­بازی و نصرت دین خدا و حجت خدا از ایشان بربایند و در آینده نیز احدی توان و قدرت مسابقه و سبقت از آنان را ندارد.