کتاب جهاد در اسلام نعمت الله صالحی نجف آبادی نشر نی

فقها دربارهٔ جهاد در اسلام آراء متفاوتی دارند که در کتاب های فقهی آمده است. برخی جهاد را مشروط به اذن یا امر امام معصوم دانسته اند، به نظر این گروه جهاد در عصر غیبت تعطیل است. گروهی حملهٔ نظامی به غیرمسلمانان را برای تحمیل دین به آنان جایز دانسته اند. برخی جهاد ابتدایی را حداقل سالی یک بار واجب شمرده اند و گروهی گفته اند اگر تعداد دشمنان دوبرابر نیروهای اسلام باشد جنگ با آنان واجب است و اگر شمارشان بیشتر باشد جنگ با آنان واجب نیست. نظر برخی از فقها بر این است که اسیرانی که قبل از پایان جنگ دستگیر می شوند باید کشته شوند. در کتاب حاضر مؤلف با استناد به قرآن و سیره پیامبر (ص) در مقام اثبات این نظر است که در اسلام حملهٔ نظامی ابتدایی به غیرمسلمانان بی آزار مجاز نیست، بلکه خوش رفتاری با آنان تشویق شده است و جهاد برای دفع شرّ دشمن مهاجم تشریع شده است، نه برای تحمیل دین بر کفّار. همچنین نویسنده بر این نظر است که جهاد مشروط به اذن یا امر امام معصوم نیست، و وجوب جهاد ادواری نیست بلکه هر وقت دشمن حمله کند جهاد واجب است و وجوب جهاد نسبتی با تعداد نیروهای دشمن ندارد و جهاد در عصر غیبت تعطیل نیست و نیز قتل عام اسیرانی که قبل از پایان جنگ دستگیر می‌شوند جایز نیست.