کتاب شهرهای گمشده نشر کتاب سده

با مکافات و مصبیت تا تهش رو خوندم. یکی از بی سر و ته ترین رمانهای اخیر فارسی بود. آدمها به شدت تیپ بودند و اصلا شخصیت قابل درکی ازشون ساخته نشده بود از محیا قوامیان گرفته تا نوری که هیچ کدام رفتار قابل درکی ندارند. فقط یک مشت شعار سطحی تو دهن آدمها چپونده شده بود علاوه بر اینها نویسنده خیلی مواقع درکی از راوی نداره و یهو از زاویه دید موجود ، چیزی نشون داده می شه که اصلا در جایگاهش نیست. توصیفات به شدت ناملموس و غیز قابل فهم هستند. از اون طرف تو فصل آخر تو ۴ صفحه نویسنده با مسخره ترین و غیرقابل باورترین حالت ممکن سر و ته همه چیز رو هم میاره. حاوی پز نیویورک شناسی و سیاست دانی از طرف نویسنده ای که به نظر می رسه از دور دستی بر آتش دیپلماسی داشته و وابسته یکی از منسوبان وزارت خارجه ایران در آمریکا باشه.

متن بی‌نظم اما منسجمی داشت، یعنی باوجود درهم و برهم بودن جمله ها اما آخرش همه چیز جور درمی آید و داستان جلو میره. به نظرم موضوع در کل نو و جذاب بود. شخصیتها پیچیده ولی در کل خوب بودند. اما به نظرم یه مشکل واقعا اساسی داشت اونم اینکه به جای بهتر توصیف کردن موقعیتها و شخصیتها و استفاده از جمله های مستقیم و روراست از جملات پیچیده استفاده کرده، که خب شاید به نظر من یک عیب باشه اما میشه به عنوان یه تجربه و سبک جدید هم (که جای بهتر شدن داره) بهش نگاه کرد. پایان قابل قبولی داشت.

وقتی از یک نویسنده ایرانی خانم کتابی انتخاب می کنی,انتظار این سبک و داستان را نداری معمولا,حداقل در مورد نویسندگانی که تا به حال ازشون خوندم. داستان دیدن یک سریال هالیوودی را برایتان تداعی می کند که اتفاقات تاریخ معاصر و جنگ های خاورمیانه ای و اتفاقات سیاسی نظیربرجام و برخی عقاید و رسوم اسلامی و شرقی چاشنی اش شده و اتفاقا بهش جذابیت داده. خلاصه,به خواندنش می ارزد....

نمی‌دونم کتاب چرا انقد امتیاز بالایی گرفته است. پی رنگ سیاسی قوی ای دارد که این رویکرد سیاسی سالهاست مورد انتقاد مردم کشور ه. دوم، کتاب پر از اغراق های غیرمنطقی است. بریدن سر یه مرد با چاقو کوچیک توسط یه زن فلج ریز اندام جز این موارده. از نظر من این کتاب به صورت سفارشی نوشته شده و سفارشی نویسی سیاسی برای من به شدت فاقد ارزش و احترامه

من نسخه کاغذی خریدم و یه شب تا صبح تو قطار خوندم. به شدت جذاب و خواندنی بود. ممنون

کتاب رو تکه‌تکه و در یک زمان طولانی (ده روز) خوندم. یه جاهایی خسته می‌کرد و گاهی ابهامش خیلی زیاد می‌شد، ولی در‌ کل کتاب خوب و قدرتمندیه.

مثل خیلی از رمان‌های جدید فارسی، ردیفی از جمله‌ها که بیشتر بدرد کپشن میخورند تا رمان، ملغمه‌ای نچسب از اتفاق‌ها و شخصیت‌هایی که بشدت باورناپذیرند

این کتاب عالیه. یک رمان پرجزییات و جذاب.

یک رمان جان دار. بیشتر از این کتاب خواهم نوشت و دوباره خوانی اش می کنم⚘

من تا الان هیچی از این کتاب نفهمیدم.لطفاً یه خلاصه ازش برام بدین.ممنون