در پی آزادی گروگانها با حکم شهید رجایی، مسئولیت دفتر هماهنگی و اجرای بیانیهی الجزایر و پس از آن، همزمان با دورهی کوتاه سرپرستی نخستوزیر بر وزارت امور خارجه، معاونت امور بینالملل و اقتصادی این وزارت را برعهده گرفت. میرحسین موسوی در شهریور ۱۳۶۰، زمانی که بر مسند وزارت امور خارجه نشست، او را در جایگاه قائممقام وزیر قرار داد.
او پس از کوچ میرحسین موسوی به کاخ نخستوزیری، در دورهی وزارت دکتر علیاکبر ولایتی بیش از دو سال همچنان قائممقام وزیر امور خارجه ماند. در خرداد ۱۳۶۳ به نمایندگی از مردم قزوین وارد مجلس شورای اسلامی شد و در دورههای دوم و سوم مجلس در این جایگاه خدمت کرد. زمانی در این سالها رئیس کمیسیون سیاست خارجی و همچنین عضو هیئترئیسهی مجلس بود.
پس از دوران نمایندگی، در مسئولیتهایی چون دبیر کمیتهی سیاست خارجی شورای عالی امنیت ملی، سفیر جمهوری اسلامی در آلمان و نیز دستیار ارشد وزیر خدمت کرد و همزمان در دولت اصلاحات و دورهی ریاستجمهوری حجتالاسلام سیدمحمد خاتمی، دبیر کمیسیون ویژهی امنیتی و روابط خارجی دولت بود.