کتاب پرنده ی برفی نشر افکار

پسرک کنار پنجره، بینی را به شیشه چسبانده بود و پرنده را تماشا می‌کرد. پیشانی را به شیشه می‌فشرد و بخار آن را که ناپدید می‌شد، نگاه می‌کرد. این کار را سه بار کرد و عجیب بود اگر تا شب از آن دست می‌کشید. صندلی‌های حصیری در حیاط جلویی، از برف سنگین شده بود و او آرزو می‌کرد کاش بیرون بود تا برف‌هایشان را پایین می‌ریخت.