ناتالیا گینزبورگ در ۱۹۱۶ در شهر پالرمو مرکز استان سیسیل و در خانوادهای با گرایشهای سیاسی متولد شد. پدرش، چوزپه لِوی، زیستشناس و استاد دانشگاه بود. ناتالیا تا سه سالگی به دلیل اشتغال پدر به کار تدریس، در این شهر باقی ماند. خانواده در ۱۹۱۹ به تورینو، شهر زادگاهشان در شمال شرقی بازگشت که استقرار کارخانجات اتومبیلسازی فیات در آن، هم مایه فخر و هم مایه دردسر اهالی شهر است. این کارخانه با تأسیسات صنعتی آن در روایت حاضر به کارخانه صابونسازی با دودکشهای بلند مبدل شده است و شهر تورینو به شهر نامعلومی در شمال ایتالیا.
شهر تورینو علاوه بر کارخانجات فیات، به داشتن بنگاه انتشاراتی «اینائودی» نیز شهرت دارد. این بنگاه که در سال ۱۹۳۳ توسط جولیو اینائودی در تورینو تأسیس شد، امروز از معتبرترین مؤسسات انتشاراتی ایتالیا و شاید اروپا به شمار میرود.
در سالهای دهه چهل، هنگامی که تمام اهرمهای تبلیغاتی و تریبونهای ترویجی در انحصار رژیم فاشیست بود، روشنفکران ایتالیا گرد این بنگاه انتشاراتی حلقه زدند و برای هدایت جوانان، به نگارش و ترجمه نمونههایی از فرهنگ آلترناتیو همت گماشتند. طبعا فعالیتهای آگاهیبخش این بنگاه از چشم رژیم پنهان نماند و به محض انتشار نخستین عناوین، دفتر انتشارات با یورش پلیس سیاسی مواجه شد و لئونه گینزبورگ، دبیر اول بنگاه دستگیر و به حبس محکوم شد. چزاره پاوزه بلافاصله جای او را گرفت ولی دیری نپایید که او نیز در ۱۹۳۵ همراه با جولیو اینائودی، سرپرست بنگاه دستگیر و روانه زندان شد. این بنگاه انتشاراتی و نویسندگانی که در آن ایام مشعل فرهنگ و آزادی خواهی را روشن میداشتند (چزاره پاوزه، اِلیو ویتّورینی، ماسیو میلا، ایتالو کالوینو و...) بارها با نامهای مستعار در نوشتهها و روایتهای ناتالیا ظاهر شدهاند و اجاق تخیل ملهم از واقعیت او را گرم نگاه داشتهاند. نام این بنگاه انتشاراتی، به عنوان مرکز فرهنگی و کانون سیاسی، با نام نهضت مقاومت ایتالیا گره خورده و نام تورینو به عنوان گهواره پرورش ایدههای نوین و جهشهای روشنفکرانه با آن عجین است.