کتاب ناطور دشت جی. دی. سلینجر نشر انتشارات پر

«ناطورِ دشت» یا ناتورِ دشت به‌معنی حافظ و نگهبانِ باغ و دشت، اول‌بار در باب پنجم بوستان سعدی به کار برده شده:

«جهاندیده پیری بر او بر گذشت       چنین گفت خندان به ناطور دشت»

این اثر «جروم دیوید سلینجر» (چاپ ۱۹۵۱) که از بهترین کتاب‌های ادبیات آمریکاست و در فهرست ۱۰۰ کتابی که باید پیش از مرگ خواند، آمده، روایت بیگانگی جوانی است به نام «هولدن کالفیلد» با دنیای پیرامونش که در نظرسنجی «مجله‌ی کتاب» عنوان دومین شخصیت ادبی جهان را به دست آورد. علت این انتخاب را زمانی متوجه می‌شویم که حتی وقتی کتاب رو می‌بندیم هم حس می‌کنیم او تا ابد همراه‌مان است و قسمتی از فکر و احساس‌مان را به خودش اختصاص می‌دهد.

«سلینجر» با لحنی پُرجسارت و بی‌پرده لحظات ورود یک نوجوان به جامعه‌ی بی‌رحم و اجبار رهایی از آن پاکی معصومانه‌ی کودکی را به گونه‌ای بیان می‌کند که به مذاق بسیاری در زمان چاپ اثر خوش نیامد و حتی به عقیده‌ی برخی منتقدان به علت کاربرد ادبیات غیررسمی و خودمانی، اثر ادبی جدی و مهمی نیز نبوده، اما فروش بالا و استقبال کم‌سابقه از آن نشان داد سبک نویسنده به شکل والایی احساسات و عواطف خوانندگان را برانگیخته و حتی منتقدان بر آن شدند که بگویند اثری است ارزشمند برای خواندن، فکر کردن و فهمیدن.