کتاب دومین ‌بار فرانک تیلیه نشر نی

دوربین روی یک زین دوچرخه بود. می‌شد یک تکه از فرمان را، کمی تار، تشخیص داد. پل با خودش فکر کرد دوچرخهٔ ژولی. هوا صاف بود و کاج‌های نقره‌ای دامنهٔ دید را خط‌خطی می‌کردند. یک جنگل. خش‌خش باد بین شاخه‌ها. جیغ پرنده. دوربین یک بار دیگر حرکت کرد و بعد ژولی نمایان شد، کوله‌پشتی در دست. تصور کرد اگر گابریل این‌قدر ناگهانی دوباره دخترش را می‌دید، چه حالی پیدا می‌کرد.

-از متن کتاب-